ล(อ)ตเตอรีมัน(กด)ขี่เราได้

เวลาบ่นเพ้อให้ใครๆ ฟังว่าอยากถูกรางวัลที่หนึ่งซักใบก็มักจะโดนสวนทุกครั้งว่า "แล้วซื้อปะ" วันนี้ก็เลยตามหาแผงเพื่อจะซื้อซักใบ ตั้งใจว่าต่อไปนี้จะซื้องวดละใบเป็นการเสี่ยงโชคเล็กๆ น้อยๆ ถ้าไม่ถูกรางวัลก็ถือว่าสะสมสลากเอาไว้ดูรูปหน้าสลากที่เขาพิมพ์ออกมาในแต่ละงวดก็แล้วกัน เก๋ๆ

แต่การหาแผงขายล็อตเตอรีที่ตั้งราคาใบละ 80 บาทตามกฎหมายนั้นเป็นเรื่องยากอยู่ไม่ใช่น้อย ฉันกับพ่อเจออยู่หลายแผงแต่ทุกแผงที่เจอขายใบละ 100 หมด จนกระทั่งไปส่งพ่อกลับบ้านวันนี้ได้แวะปั๊ม ปตท. สาขาบ้านน้ำแพร่ เห็นแผงล็อตเตอรีเขียน 80 ไว้ข้างแผงตัวเบ้อเร่อ กัลยาดีใจปรี่เข้าไปหา ปรากฏคนขายบอกว่าใบละ 80 หมดแล้วเหลือแต่ที่ขายเป็นชุด มีชุด 2 ใบ ชุด 3 ใบและชุดใหญ่กว่านั้น และแน่นอนว่าราคาของหวยชุดนี่พอคำนวณออกมาเป็นราคาต่อใบแล้วมันไม่ได้ใบละ 80 แต่ตกใบละ 100 ฉันชักสงสัยว่าเขาขายแยกเป็นใบๆ ใบละ 80 ซักกี่ใบ รึจริงๆ ไม่มีขาย... เออเนอะ แม้แต่เรื่องเล็กๆ น้อยๆ ก็ช่างสรรหาช่องทางโกงกันจริงๆ... ประเทศไทย

แต่ก็ยอมโดนเอาเปรียบเพราะขี้เกียจตามหาแผงคนซื่อแล้วโว้ย! ซื้อหวยชุด 2 ใบ 200 บาทมาชุดนึงเลขเดียวกันแบ่งกับพ่อคนละใบ ด้วยความที่แทบไม่เคยซื้อล็อตเตอรีความทรงจำที่มีเกี่ยวกับสลากก็คือมันมีสองซีก เพราะฉะนั้นหวยชุด 2 ใบ (ถ้าเขาพับไว้) มันก็ต้องมี 4 ซีกดิ เกือบจะทักท้วงออกไปละแต่ก็นึกขี้เกียจเลยไม่ถามหันมาถามพ่อแทนตอนกลับมาที่รถ พ่อบอกเขาเปลี่ยนเป็นใบเดียวซีกเดียวมาระยะนึงแล้ว... อ่า ดีละที่ไม่ได้ปล่อยไก่ให้เขารู้ว่าเป็นมือใหม่หัดเสี่ยงโชค... ความรู้ใหม่เลยนะเนี่ย