 |
| ผู้อพยพชาวไทยและเวียดนาม |
ส่วนการซ้อมหนีไฟตามกำหนดการจะเริ่มซ้อมตั้งแต่ 16:00 น. แต่ช่วงเช้าก่อน 9 โมงเล็กน้อยขณะที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จกำลังแต่งตัว เสียงกริ่งสัญญาณเตือนภัยก็ดังขึ้นที่ชั้น 4 นี่แหละ ยังไม่ถึงเวลาซ้อมเลยอุ่นเครื่องก่อนซะละ ฉันไม่ตกใจเท่าไหร่ ไม่ออกไปโผล่หน้าดู เพราะแต่งตัวยังไม่เสร็จและเพราะตอนอยู่เด็นโซ่ก็มีเคสที่สัญญาณดังโดยที่ไม่ได้เกิดอะไรขึ้นหลายครั้ง บางทีก็มีคนเผลอไปกดปุ่มสัญญาณเข้า บางทีก็เป็นเพราะ smoke detector จับควันเล็กๆ น้อยๆ ได้ หากเกิดอะไรขึ้นจริงก็จะมีประกาศให้หนีก็ค่อยหนี สักครู่ก็มีประกาศแจ้งให้ทราบว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น สักครู่ก็ได้กลิ่นอาหารไหม้โชยมากระทบจมูก นั่นไง มีใครทำอะไรไหม้แล้วเครื่องจับควันจับได้ รูปการณ์เป็นอย่างที่คิดจริงๆ พอออกจากห้องเดินไปถึงหน้าลิฟท์ก็เห็นพวกอินโดจับกลุ่มคุยกันจ้อกแจ้กมีอาจารย์คิคุโอกะอยู่ด้วย ถามคนในลิฟท์ด้วยกันก็ได้ความว่าคุณเมรี่ (อินโด) เอาขนมปังมาปิ้งแล้วไม่อยู่เฝ้า ขนมปังจึงไหม้จนเป็นเรื่อง ทีนี้พอถึงเวลาซ้อมขึ้นมาจริงๆ เลยโดนอาจารย์เตือนแกมแซวซะจนเมรี่อายม้วน 😆 การซ้อมหนีไฟจบลงในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง แต่ทางศูนย์ยังให้เราซ้อมให้บันไดลิงด้วย เป็นครั้งแรกตั้งแต่เคยซ้อมอพยพหนีไฟที่ได้ลองไต่บันไดลิงหนี อย่างกะเข้าค่ายลูกเสือ สนุกดี (มันใช่เรื่องสนุกไหม!)
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น