JF 夏短 11/52 : 歌舞伎と凡人社

มิร่าซัง!

ศูนย์พาไปชมคาบุกิที่โรงละครแห่งชาติญี่ปุ่นมา จริงๆ แล้วคาบุกิที่ไปดูเป็นชั้นเรียนแนะนำการชมคาบุกิ（歌舞伎鑑賞教室）คือก่อนจะได้รับชมการแสดงมีนักแสดงคาบุกิมาอธิบายเกี่ยวกับองค์ประกอบต่างๆ บนเวทีและเล่าเรื่องโดยสังเขปของการแสดงที่จะให้ชมในวันนี้ซึ่งเป็นเรื่องราวของ อิจิโจโอคุระ（一條大蔵物語）ชายสูงศักดิ์ซึ่งแท้จริงเป็นทายาทของเจ้านายฝ่ายเก็นจิ（源氏）แต่แกล้งทำตัวเป็นคนเพี้ยนเพื่อให้อยู่ร่วมในสังคมของฝ่ายเฮเคะ（平家）ซึ่งเป็นศัตรูได้โดยไม่มีใครเคลือบแคลงสงสัย จนกระทั่งลูกน้องเก่าของเจ้านายฝ่ายเก็นจิออกมาสืบหานางโทคิวะโกะเซ็น （常盤御前）ภรรยาเก่าของเจ้านายที่ถูกฝ่ายเฮเคะจับตัวมาแล้วมอบให้เป็นภรรยาของอิจิโจโอคุระ จึงได้แสดงตนว่าตนเองไม่ได้เพี้ยนแต่แกล้งทำเพื่อเฝ้าหาจังหวะแก้แค้น... จริงๆ เป็นอุบายที่ต้องใช้ความอดทนอดกลั้นสูงโดยเฉพาะต่อคำถางถาก คล้ายเรื่องพระเตมีย์ที่แกล้งใบ้ในชาดก ต่างก็แต่วัตถุประสงค์ที่แกล้งทำนั้นเหมือนดำกับขาว อิจิโจทำเพื่อรอแก้แค้นแต่พระเตมีย์ทำเพื่อบำเพ็ญบารมีเพื่อการหลุดพ้น... การที่ได้ฟังคำอธิบายวิธีการชมก่อนชมจริงทำให้ดูคาบุกิได้เข้าใจมากขึ้น มันไม่ได้สนุกขนาดคลาดสายตาไม่ได้ (ออกจะชวนง่วงจนเพื่อนๆ รอบข้างหลับกันไปหลายคน) แต่ไม่ได้นั่งดูแล้วตาแป๋วใสแต่หัวกลวง ไม่เข้าใจอะไรเลย อยากให้เมืองไทยจัดชั้นเรียนแนะนำการชมโขนแบบนี้บ้าง เพราะจริงๆ แล้วโขนสนุกและตระการตามาก แต่ถ้าคนดูไม่มีพื้นเรื่องรามเกียรติ์เลยก็อาจจะดูไม่รู้เรื่อง

หลังจากดูคาบุกิจบแล้วคุณวาตานาเบ้พาพวกเราเดินไปร้านหนังสือของำนักพิมพ์บลชินฉะซึ่งอยู่ไม่ไกลจากโรงละครมากนัก ร้านนี้เป็นร้านหนังสือเฉพาะทางด้านการเรียนการสอนภาษาญี่ปุ่นจึงมีตำราเยอะแยะมากมาย แถมใครซื้อที่ร้านวันนี้ด้วยเงินสดก็ได้รับส่วนลด 10% ด้วย ฉันได้หนังสือ 論文ワークブック ที่ตามหามาตั้งแต่กลับมาทำงานในวงวิชาการจากที่นี่ และนอกจากนี้ก่อนออกจากร้านยังเหลือบไปเห็นใครบางคน (จริงๆ คือคัทเอ้าท์) ที่คุ้นเคยยืนต้อนรับอยู่ มิร่าซัง มินนะโนะนิฮงโกะนั่นเอง ดีใจมากที่ได้พบตัวจริง คุณป๊อบปูล่ามากในหมู่นิฮงโกะจิ้นค่ะ ดีใจ ขอถ่ายรูปด้วยหน่อยนะคะ 📷👍😊