ป๋อไลน์มาบอกเมื่อวานตอนเย็นว่าพ่อป่วยและมารักษาที่เชียงใหม่ พอเช้าขึ้นก็ไลน์มาอีกว่าจะมาเชียงใหม่วันนี้เลยเพราะพ่อเข้าไอซียู ฉันเลยอาสาไปรับที่สนามบินพาไปส่ง รพ. ป๋อขนข้าวของมาพะรุงพะรังเพราะคิดว่าน่าจะต้องมาเฝ้าพ่อหลายวัน ฉันจึงช่วยถือกระเป๋าไปส่งที่ห้องไอซียู ตั้งใจจะไปเยี่ยมไข้และพบแม่ป๋อด้วย การเดินจากลานจอดรถไปตึกศรีพัฒน์มันช่างซับซ้อนวกวนราวกับเขาวงกต กว่าจะถึงที่หมายเล่นเอางง ตอนที่ไปถึงหน้าห้องไอซียูไม่พบแม่และญาติของป๋อเพราะไปพักผ่อนกัน นั่งรออยู่สักพักขณะที่ป๋อเข้าไปในห้องเพื่อเยี่ยมพ่อพยาบาลก็เข็นเตียงคนไข้ออกมาจากห้อง ชายชราที่นอนอยู่บนเตียงนั้นมีสีหน้าอ่อนล้ามาก ฉันกำลังคิดว่าน่าเวทนาจริงๆ สังขารคนเรานี่มันไม่เที่ยงหนอ ป๋อก็ออกมาจากห้องไอซียูหันมาบอกฉันว่า "นี่พ่อเรา หมอกำลังพาพ่อไปตรวจรอยรั่วในหัวใจ เขาให้ญาติตามไป" 😅 ว่าแล้วพวกเราก็หอบข้าวของกระหืดกระหอบตามไปถึงห้องศูนย์โรคหัวใจภาคเหนือ ป๋อเล่าถึงอาการพ่อว่าพ่อเพิ่งหายจากวัณโรคได้สองเดือน สองวันก่อนอยู่ๆ ก็วูบไป หมอบอกว่าหัวใจขาดเลือดแต่พอฟื้นก็ปรากฏว่าพ่อจำเรื่องราวอะไรไม่ได้ ฉันว่ามันคล้ายอาการของอัลไซเมอร์
เรื่องสุขภาพอะไรก็เกิดขึ้นได้น้อ อย่างไรก็ขอให้คุณพ่อของป๋อปลอดภัยในเร็ววัน
*ภาพประกอบไม่เกี่ยวกับเรื่อง
เรื่องสุขภาพอะไรก็เกิดขึ้นได้น้อ อย่างไรก็ขอให้คุณพ่อของป๋อปลอดภัยในเร็ววัน
*ภาพประกอบไม่เกี่ยวกับเรื่อง
![]() |
แมวนอนก่ายหน้าผาก 😆 |
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น