ประกาศแมวหาย

ประกาศหาแมวของเติร์ด 😆

ตอนตีหนึ่งเศษๆ จิ้มจุ่มออกมาจากใต้ชั้นวางหนังสือ เดินและกระโดดสำรวจไปทั่วห้อง ฉันดีใจมากเพราะนั่นเป็นสัญญาณแสดงว่ามันหายเมารถแล้ว แต่พอโดดขึ้นโดดลงชั้นโน้นลงชั้นนี้เยอะๆ แม่ชักกังวลว่าข้าวของจะเละเทะจึงให้เอามันออกไปข้างนอก มันก็สำรวจข้างนอกต่อจนเช้าก็เริ่มหิว พอกินเสร็จก็วิ่งเล่นตามลานบ้านบ้าง กระโดดขึ้นเดินบนกำแพงบ้าง แล้วก็เดินตามแนวกำแพงจนหายตัวไป ทีแรกฉันคิดว่าประเดี๋ยวมันคงกลับมา แต่เวลาผ่านไปเป็นชั่วโมงก็ยังไม่กลับมา จึงออกตามหาแมวตามบ้านต่างๆ ในซอย รอบแรกแม่กับเติร์ดขี่มอเตอร์ไซค์ออกไปตามหาก่อนแต่ไม่เจอ ฉันซึ่งตอนนั้นทำธุระส่วนตัวเสร็จแล้วจึงจะออกไปเดินตามหาบ้าง ตอนตั้งท่าว่าจะออกจากบ้านเติร์ดก็เอากระดาษที่วาดรูปแมวมาให้บอกว่า

"เอาใบนี้ไปด้วย"

ตลกเด็ก น่ารักชะมัด แต่ฉันก็แค่ยิ้มขำให้กับงานศิลปะของหลานแล้วออกไปโดยไม่ได้เอาติดมือไปด้วย ก็แหม 😆 ฉันเดินหาตามบ้านต่างๆ ตามรายทางจากซอยตันหน้าบ้านมาออกทางถนนซอย 12 สุดท้ายแวะเข้าไปถามที่บ้านลุงหนามป้าโหล ฉันเอารูปถ่ายของจิ้มจุ่มที่อยู่ในมือถือให้ดู ลุงกับป้าก็บอกว่า

ป้าโหล "โอ้ บ่เห็นเน่อ ถ้าเห็นแล้วจิจับไว้เฮ้อ"
ลุงหนาม "ตะกี๊แม่โตก่อมาถามหา มากับบ๊าน้อย มันซ่างปะซ่างลมน่อ เอากระดาษเขียนแมวมาเฮ้อมึ่งว่ามาตามหาแมวนี้ 😆 กันก่อเลยเอาสตางค์เฮ้อ 5 บาท"

โอ๊ย ฉันละขำ หลานชายเอาจริงแฮะ ช่างรู้จักทำประกาศแมวหายออกไปถามหาแมว แต่จะมีคนเคยเห็นแมวแบบนี้มั้ยลูกกกกก 😹 น่ารักน่าเอ็นดู

กว่าจะเจอตัวจิ้มจุ่มก็ตอนที่ออกตามหากับติ๋มและเตอร์เป็นครั้งที่ 3 ตอนแวะตามหาที่บ้านแจ็คโจได้ยินเสียงมันร้องเหมียวเบาๆ ตอบรับเวลาเรียกชื่อ โธ่เอ๊ย ติดอยู่ตรงต้นมะม่วงหลังบ้านน้าปุ๊งนั่นเอง สงสัยจะลงจากต้นไม้เองไม่ได้ จิ้มจุ่มเอ๊ย