ลืมตาตื่นขึ้นมาตอนตีห้ากว่าด้วยเสียงฝนกระหน่ำราวกับฟ้ารั่ว แล้วก็อ่อนใจ... สามวันหยุดที่ผ่านมาไม่มีฝนซักหยาด พอถึงเช้าวันทำงานละตกเอาตกเอา จำเพาะชอบตกตอนเช้าที่จะเดินทางไปทำงานด้วย ที่จริงก็ไม่เป็นปัญหาอะไรสำหรับฉันหรอก เพราะมีรถยนต์และร่มคันมหึมาที่จะช่วยป้องกันตัวจากฝนได้ แต่นักศึกษานี่สิ บางคนใช้มอเตอร์ไซค์จะขี่ฝ่าฝนมาเรียนได้ยังไง เอ็นดูเด็กจะเปียกมะล่อกมะแล่ก
และสุดท้ายก็มีนักศึกษามาเรียนเมื่อเช้าแค่ครึ่งห้องคือเด็กที่ผู้ปกครองรับส่ง... ฝนราชการเอ๊ย
และสุดท้ายก็มีนักศึกษามาเรียนเมื่อเช้าแค่ครึ่งห้องคือเด็กที่ผู้ปกครองรับส่ง... ฝนราชการเอ๊ย
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น