ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

พลเมืองดีเล่นโปเกม่อน โก



เมื่อวานนี้เป็นวันที่เกม Pokemon Go สามารถเล่นได้ในประเทศไทย เผอิญค้อปเตอร์มานอนที่บ้านย่าก็เลยเอาไอโฟนฉันไปโหลดเกมมาเล่นตั้งชื่ออวาต้าร์ว่า Terthird12345 โปเกม่อนตัวแรกที่พบพบที่หัวนอนนั่นเอง (คิดว่าตัวแรกที่ทุกคนพบต้องอยู่ใกล้ๆ ที่ที่เล่นเกมอยู่ตอนนั้นแน่ๆ) ส่วนตัวอื่นๆ ในละแวกนั้นก็อยู่ที่วัดหาดเสี้ยวกับแถวๆ ที่ว่าการอำเภอ... กลายเป็นว่าฉันอินเทรนด์เล่นเกมกับเขาตั้งแต่วันแรกที่ประเทศนี้สามารถเล่นได้เชียว

ส่วนการลงประชามติรับร่าง รมน. (ซึ่งเป็นวัตถุประสงค์ที่ฉันกลับบ้านครั้งนี้) ฉันกับแม่ไปกันตั้งแต่แปดโมงเช้าที่เขาเพิ่งเริ่มเพราะจะได้ไม่ต้องวุ่นวายกับคนจำนวนมากที่จะทยอยมากันตอนสายๆ และจะต้องรอนาน (ฉันเลือกรับร่างแต่ไม่เห็นด้วยที่จะให้ สว. เลือกนายกในช่วงห้าปีแรก) เลยเสร็จธุระเร็ว ลงเสร็จก็ไปเก็บโปเกม่อนตรงมังกรสีเขียวหน้าโบสถ์ปรากฏว่าโลเคชั่นนี้ไม่ให้โปเกม่อนให้แต่ของ ฉันเลยยังมีโปเกม่อนแค่ตัวเดียวคือ Charmander ส่วนโลเคชั่นอื่นๆ ในหาดเสี้ยวฉันยังไม่มีเวลาไปเก็บ เอาไว้กลับบ้านคราวหน้าก็แล้วกัน และสงสัยจะได้เล่นอีกทีหลังจัดสอบปลายภาคเสร็จ ธันวาโน่นหละ (เพราะที่บ้านแม่ริมก็ไม่อยู่ในข่ายโลเคชั่นของเกมเลยด้วยแหละ) ไม่งั้นถ้าติดเกมงอมแงมแล้วงานจะไม่เดิน


ที่มา FB เพจ Alwaysjamesma เล่นเกมจริงจังไปนะตี๋เอ๊ย


ขากลับกลับทางเด่นชัยเหมือนเดิมแต่ดันมีน้ำมันแค่ครึ่งถัง ขับไปถึงแยกอำเภอลองน้ำมันเหลือสองขีดเห็นท่าไม่ดีเพราะจากนี้ไปก็ยังมีแต่เขาอีกไกล เลยเลี้ยวเข้าไปเติมน้ำมันในอำเภอวังชิ้นไปกลับกว่า 40 โล... จริงๆ น่าจะเติมน้ำมันให้เต็มให้มั่นใจมาจากหาดเสี้ยว ไม่ก็มาทางวังชิ้นเลย ฉันนี่ก็นะ... ทำให้ใช้เวลาขับรถนาน ออกจากหาดเสี้ยวประมาณเกือบๆ 10 โมง กว่าจะถึงเชียงใหม่ก็เกือบบ่ายสาม แถมแวะเซ็นเฟสก่อนเข้าบ้านเพื่อไปซื้อ VGA adapter สำหรับฉายไอแพดออกจอโปรเจ็คเตอร์ อุปกรณ์ชิ้นเล็กๆ ชิ้นเดียวนี่ราคา 2,100 บาท... "แอปเปิ้ล" เป็นผลไม้ที่แพงที่สุดในโลก

ปล. พัฒนาการของหลานๆ... ค้อปเตอร์ให้ความสนใจภาษาอังกฤษมากขึ้น เห็นว่าได้รับคัดเลือกให้เล่านิทานภาษาอังกฤษที่โรงเรียนด้วย นอกจากนี้ยังเลือกเล่นซอในกิจกรรมชมรมดนตรีไทย สาเหตุที่เลือกเล่นซอเพราะหลานว่าเครื่องสายมันดูยากน่าท้าทาย... โตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาขั้นนึงแล้ว... ส่วนเติร์ดกลับกลายเป็นทะลึ่งตึงตังมากขึ้น ชอบพูดว่า Oh, my god! และอยากเป็น "คุณหมาเติร์ด" ถึงกับเลียจานข้าวเหมือนหมา ฮ่าๆๆ



ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ทาร์ตมะพร้าวอ่อนโอชิน

ที่มา FB เพจร้านขนมปังโอชิน เชียงใหม่ เชียงใหม่นี่นอกจากอากาศดี มีธรรมชาติที่สวยงามแล้ว อาหารการกินก็อร่อยและราคาถูกกว่ากรุงเทพฯ มาก เผลอๆ ถูกกว่าหาดเสี้ยวด้วยซ้ำ ตอนสายๆ ออกไปตามหาร้านขนมปังโอชินเพราะจะต้องจัดอาหารว่างสำหรับวันประเมินผลหลักสูตร (SAR) ในวันที่ 23 สค. นี้ เคยทานชุดอาหารว่างในหลายๆ งานที่ทางมหาวิทยาลัยจัดแล้วชื่นชอบทาร์ตมะพร้าวอ่อนจากร้านโอชินมาก พอสาขาภาษาญี่ปุ่นจะจัดงานบ้างก็เลยอาสาจัดเพราะอยากได้เบรคเป็นทาร์ตมะพร้าวอ่อน ร้านโอชินมีสาขาแม่ริมด้วย อยู่ในบริเวณปั๊มน้ำมันซัสโก้ตรงข้ามกับห้างแมคโคร ไม่ไกลจากบ้านมาก หาเจอโดยไม่หลงทาง เมื่อเจอร้านแล้วจึงซื้อทาร์ตมะพร้าวอ่อนมาทานหนึ่งกล่อง มีทั้งหมด 6 ชิ้น ราคากล่องละ 90 บาท คือถูกมากชนิดที่หาไม่ได้ในร้านกาแฟแน่นอน ทีแรกเห็นราคาในเว็บนึกว่าชิ้นละ 90 ซะอีก แค่นั้นยังไม่พอ Snack Box ก็ราคาถูกอย่างไม่น่าเชื่อ จากที่ได้งบมาชุดละ 50 บาท 15 ชุดและหวั่นว่าจะไม่พอ แต่ได้เห็นราคาจริงแล้ว โถ 20-30 บาทเท่านั้นเอง ได้กำรี้กำไรบ้างไหมนี่... แต่ก็คงได้แหละไม่งั้นคงไม่ตั้งราคาแบบนี้ ฉันเลยสั่งชุด 25 บาทไป 20 ชุดเลย งบยังเหลืออีกด...

แมวเมารถ

ทีแรกเอาใส่ตะกร้า เป็นการตัดสินใจที่ไม่ค่อยจะถูกนักที่พาจิ้มจุ่มเดินทางกลับบ้านที่สุโขทัยในวันนี้ จริงๆ แล้วตั้งใจพากลับมาฝากที่บ้านเลี้ยงให้ในช่วงที่ไปญี่ปุ่น แต่ตอนนี้เปลี่ยนใจแล้วเพราะดูจิ้มจุ่มตื่นกลัว ไม่เอ็นจอยกับบ้านที่หาดเสี้ยวเอาเสียเลย กลัวว่าถึงเวลาฉันไม่อยู่ขึ้นมาจริงๆ มันอาจจะตรอมใจ (เหรอออ) เพราะเจ้าของก็ไม่อยู่ แถมสิ่งแวดล้อมก็เปลี่ยนอีกด้วย เครียดยกกำลังสองเลย นอกจากเรื่องที่มันตื่นสถานที่แล้วขณะที่เดินทางมามันก็เมารถด้วย ฉันมารู้ว่ามันเมารถเมื่อเดินทางถึงบ้านและค้นหาข้อมูลทางอินเตอร์เน็ต ข้อมูลหลายอย่างเป็นความรู้ใหม่สำหรับทาสแมวชั้นอนุบาลอย่างฉัน ข้อมูลบางอย่างก็ทำให้ฉันรู้ว่าตัวเองเข้าใจผิด 😿 อย่างเช่น 🙀 ให้เอาแมวใส่ตะกร้าพลาสติกแบบมีฝาปิดเพื่อความปลอดภัย --- ข้อนี้ฉันเห็นดีด้วยจึงอุตส่าห์ไปซื้อตะกร้าแมวมาใหม่ แต่ปรากฏว่าขับไปได้ซักสองชั่วโมงจิ้มจุ่มมีน้ำลายไหลย้อยยืดจนปากเปียก ฉันเห็นแล้วตกใจจึงแวะจอดรถเพื่อเอามันออกจากตะกร้าตรงตลาดทุ่งเกวียน คิดว่าขอรับมือกับความซุกซนดีกว่าให้มันช็อคตายคารถ แต่พอเอามันออกนอกตะกร้าจริงๆ มันก็ไม่เห็นจะซน แค่เดินวนสำรวจในรถห...

เสวียนจ้าง บุรุษพุทธานุภาพ

เห็นข่าวภาพยนตร์ "เสวียนจ้าง บุรุษพุทธานุภาพ (Xuan Zang)" ตั้งหลายอาทิตย์ก่อนที่จะเข้าฉายในโรงหนัง SF ก็ปักหมุดทันทีว่าจะพลาดไม่ได้ ที่เชียงใหม่หนังเรื่องนี้มีฉายที่เมญ่าที่เดียวเท่านั้น ตอนกลางวันเข้าไปเช็ครอบฉายประจำสัปดาห์ในเว็บของ SF Cinema Maya ปรากฏมันเขียนว่าเสวียนจ้างจะเข้าฉายวันที่ 15 ก.ย. เขียนไว้แค่วันเดียวในขณะที่เรื่องอื่นเขียนรอบฉายไว้ทั้งสัปดาห์ ฉันเลยตัดสินใจไปดูรอบ 20:50 เพราะกลัวว่าหนังจะฉายแค่วันเดียวจริงๆ พลาดวันนี้ก็อาจจะพลาดเลย แต่พอไปถึงโรงหนังและสอบถามแล้วปรากฏว่าฉายทั้งสัปดาห์ โธ่เอ๊ย จะเขียนให้มันชัดเจนหน่อยก็ไม่ได้ ด้วยเหตุนี้ก็เลยกลับถึงบ้านเอาเกือบเที่ยงคืนเพราะหนังจบห้าทุ่ม Huang Xiaoming เป็น Xuan Zang แต่ยังไงก็ต้องบอกว่าเป็นหนังที่ประทับใจมากเรื่องหนึ่ง ทั้งที่เนื้อเรื่องไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าการเล่าเรื่องการเดินทางจากจีนไปอินเดียของพระภิกษุหนุ่มชาวจีนชื่อ "เสวียน จ้าง" หรือที่คนไทยเรารู้จักกันในชื่อพระถังซัมจั๋ง (นำแสดงโดย หวง เสี่ยวหมิง หล่อมากกกก) บนเส้นทางสายไหมที่ทั้งงดงามอลังการไปด้วยภูมิประเทศที่ยิ่งใหญ่และแปลกตา ท...