รุ้งเอาใจช่วย

วันนี้มีอบรมโครงการเขียนเสนอโครงร่างวิจัยอย่างไรให้ได้ทุนในช่วงเช้าและประชุมติดตามความคืบหน้าผลงานวิชาการประจำเดือนในช่วงบ่าย ซึ่งฉันได้ตัดสินใจในสิ่งที่ถูกต้องอย่างยิ่งที่เขียนโครงร่างบทความไปนำเสนอที่ประชุมในช่วงบ่ายเพื่อจะขอความเห็นของทุกท่านว่าบทความเรื่อง "จิตใจของชาวญี่ปุ่นอยู่ที่ท้องหรือ" นั้นเหมาะสมที่จะเขียนหรือไม่ ควรปรับปรุงอย่างไร ซึ่งกรรมการหลายๆ ท่านก็ให้ความสนใจมาก บอกว่าเป็นเรื่องที่น่าสนุกแต่ดูเป็นเรื่องใหญ่เกินกว่าจะเป็นบทความ มันควรเป็นงานวิจัยมากกว่า อ.นิ่ม สาขาสังคมศาสตร์แนะนำว่าสำหรับบทความน่าจะเขียนเป็นลักษณะทบทวนวรรณกรรมมากกว่า อ.ธันวา และ อ.ชูศักดิ์ก็ให้คำแนะนำด้วย อ.ชลลัดดา สาขาภาษาอังกฤษก็แนะนำเว็บที่เราสามารถอ่านงานของฝรั่งได้ซึ่งหน้าหนังสือที่อาจารย์เดินเอามาให้ดูเป็นหนังสือของ อ. Kovecses ชาวฮังกาเรียนที่เป็น keynote speaker คนหนึ่งใน Cultural Linguistics Conference ซะด้วย และที่สำคัญอาจารย์ในสาขาเราเองคือ อ.มิโฮโกะ กับ อ.มิเอะก็ช่วยแนะนำแนวการเขียนและเอกสารอ้างอิงมากมายหลายเล่ม นี่ถ้าหากเราจะตัดสินใจเขียนไปให้ที่ประชุมดูคงต้องนั่งคลำนั่งค้นเองจนอาจจะทำให้งานไปไม่รอดก็ได้ ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดีขนาดที่รุ้งกินน้ำยังออกมาช่วยยืนยัน (^.^)

รุ้งกินน้ำมาช่วยยินดีถึงสองชั้น

ครึ้มอกครึ้มใจอยู่ไม่ทันไรกลับมาบ้านเจอน้ำประปาไม่ไหลอีกละ คนในหมู่บ้านเขาบอกว่าท่อส่งน้ำมันเก่าจนแตก พอช่างมาซ่อมที่นึงเสร็จมันก็แตกที่ใหม่ไปเรื่อย น้ำก็เลยหยุดไหลยาวไป ชีวิตรันทด มีน้ำที่รองใส่ถังไว้อาบเหลืออยู่ถังเดียว ถ้าพรุ่งนี้เย็นน้ำยังไม่มาอีกละก็กัลยาเน่าแน่