หนีเรียนไปดูหอ

หอเอนเมืองปิซ่าในวันแดดแรงจัด

ขอสารภาพว่าวันนี้หนีเรียนไปหอเอนเมืองปิซ่าตั้งแต่จบการนำเสนอของคุณโยโกะ โยเนะซาว่า เพราะโปรแกรมหลังจากนั้นไม่ค่อยน่าสนใจเท่าไหร่ ที่จริงกว่าจะปลีกตัวออกมาก็บ่ายสองครึ่ง ใกล้จบโปรแกรมของวันแล้ว

เคยมาเยือนที่นี่แล้วเมื่อเจ็ดปีก่อน ตอนนั้นมาถึงเช้ามากและเป็นช่วงฤดูสปริงที่อากาศยังเย็นๆ อยู่บ้าง แต่คราวนี้มาถึงตอนบ่ายแก่ๆ จึงคราคร่ำไปด้วยนักท่องเที่ยว ตอนมาคราวก่อนอาคารหอเอนกำลังบูรณะบางส่วน ไม่อนุญาตให้คนขึ้นไปบนยอดหอแต่วันนี้เห็นคนขึ้นเต็มไปหมด สำหรับฉันความน่าประทับใจของหอเอนเมืองปิซ่านี้ไม่ได้อยู่ที่ความเอียงของหอแต่อยู่ที่อาคารทั้งหมดที่ตั้งอยู่บนสนามหญ้าเขียวๆ นั่นต่างหาก สีขาวนวลของหินอ่อนตัดกับสีเขียวเข้มขับให้ตัวอาคารดูโดดเด่นยิ่งขึ้นและยังดูสดชื่นอีกด้วย

ฉันไม่ต้องการเข้าชมภายในสถานที่ต่างๆ มากนัก ตั้งใจเพียงจะทานอาหารที่ร้านอาหารที่มองเห็นหอเอน และก็ได้ทานสปาเก็ตตี้คาโบนาร่ากับทีรามิสึที่ร้านตรงหัวมุมถนน นั่งนอกร้านตรงจุดที่เห็นหอเอนตระหง่านอยู่ตรงหน้าเลย นั่งทานไปพลางมองดูคนที่ปีนขึ้นไปบนหอใช้เวลาอยู่เป็นชั่วโมง ไม่ใช่เพลินชมอะไรขนาดนั้นแต่อาหารมาช้ามากต่างหาก แต่ก็พอเข้าใจว่าลูกค้าเต็มร้าน

พูดถึงสปาเก็ตตี้ของโปรดบ้าง คาโบนาร่าที่ทานที่นี่ไม่เห็นจะอุดมครีมเหมือนที่บ้านเราเลย ใส่ครีมนิดหน่อยคลุกไข่ใส่เบคอน แหม รสชาตินัวดีจริงๆ