 |
เชิดสิงโตกับคุณเวเว (เมียนมา) และคุณอะนะกะ (อินเดีย) |
เป็นอีกวันที่ประทับใจในความทุ่มเทของอาจารย์ในศูนย์นี้ที่จัดงานเทศกาลฤดูร้อน (夏祭り)ให้เราได้เล่นสนุกกัน โดยอาจารย์ประจำชั้นต่างๆ จัดซุ้มเกมหรือซุ้มวัฒนธรรมญี่ปุ่นให้เราได้เข้าร่วม มีซุ้มเกี่ยวลูกโป่งน้ำ ヨーヨー釣り (อ.คิคุโอกะ หน.อาจารย์นัทสึตัน) ซุ้มโยนบอล ストラックアウト (อ.ฮามาดะ ห้อง 1) ซุ้มโยนห่วง 輪投げ (อ.คิมุระ ห้อง 2) ซุ้มตีกลองเชิดสิงโต 太鼓叩きと獅子舞 (อ.โอยะ ห้อง 3) และซุ้มยุคะตะ 浴衣着付け (อ.ชิโนฮาร่า ห้อง 4 ของเรา) นานแล้วที่ไม่ได้เล่นเกมงานวัดเหมือนเป็นเด็กๆ อย่างในวันนี้ เล่นไปหลายเกมโดยเฉพาะเกมโยนบอลเพราะอยากได้สมุดโน้ตของเจเอฟแต่ก็ไม่ได้ อาจารย์ก็ใจดีบอกว่าคนที่โยนได้ไม่ถึงเกณฑ์รับรางวัล (คือ 15 คะแนนในการโยน 5 ครั้ง) ให้เลือกยางลบแแฟนซีไปได้สองก้อน กัลยาได้มาทั้งหมด 12 ก้อน หมายความว่าอะไร ฮ่าๆๆ ในที่สุดคุณสุมาน (ชาวเนปาล ห้อง 2) คงสงสัยเลยให้สมุดโน้ตเจเอฟที่เขาเล่นได้ เราเลยเอาโน้ตแพดซานริโอที่โยนห่วงได้แลก นอกจากเล่นเกมชิงรางวัลแล้วซุ้มเชิดสิงโตก็สนุก อาจารย์ก็ช่างสรรหามาสอนแถมมีหัวสิงโตให้ถือด้วย ตลกมาก
เล่นเกมซุ้มต่างๆ ได้ชั่วโมงนึงอาจารย์ก็เรียกมารวมกันเพื่อรำวงบงโอโดริ เอาจริงๆ นะ อยู่ญี่ปุ่นก็หลายปี มาฉุดโจก็บ่อย ครั้งนี้ก็นับเป็นครั้งที่ 13 แล้วที่มาญี่ปุ่นแต่ไม่เคยบงโอโดริเลย เคยคิดว่าท่ามันตลก แต่พอลองจริงๆ มันสนุกดีแฮะ อ. อธิบายว่าบงโอโดริมีหลายรูปแบบ อาจารย์เลือกของจังหวัดฟุคุโอกะชื่อ 炭坑節(たんこうぶし)ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับคนทำงานในเหมืองถ่านหินที่ขุดถ่านหินแล้วแหงนมองจันทร์บนฟ้าทำให้นึกถึงคนรักทางบ้าน
ちょちょんかちょん
掘って ほって また ほって
担いで かついで
眺めて ながめて
押して おして
開(ひら)いて
ちょちょんかちょん
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น