The Sister Diary

เจ้าหมาป่วยที่ชอบมาอยู่ที่บ้านตายไปแล้ว นึกว่าจะสบายตัวขึ้น วันนี้เจ้าแมวสามสีจากไหนไม่รู้ มุดรั้วเข้ามาร้องเหมียวลั่น แถมยังลอดช่องประตูเข้ามาในบ้านอีก ต้องต้อนออกไปลานจอดรถ เทนมให้กินถึงหยุดปาก... ฉัน ไม่ ชอบ เลี้ยง สัตว์... ไม่ต้องการสัตว์เลี้ยงทุกชนิด เข้าใจมั้ย 😑 เจ้าแมวสามสี

1 in 5,000 บังเอิญเจอเรื่องราวของหญิงสาวที่ถูกสามีฟ้องหย่าเพราะเธอไม่มีอวัยวะเพศ ก็นึกประหลาดใจว่ามีคนที่ไม่มีอวัยวะเพศด้วยเหรอ ไม่นึกว่าจะเป็นเรื่องที่ใกล้เคียงกับตัวเอง คือผู้หญิงคนนั้นมีช่องคลอดตีบอันเนื่องมาจากภาวะ MRKH ซึ่งก็คือภาวะเดียวกับที่ฉันเป็นนั่นเอง... พอได้รู้จักชื่อภาวะนี้แล้วฉันจึงสืบค้นเพิ่มเติมและพบว่าที่เมืองนอกมีกลุ่มผู้หญิงที่มีภาวะเดียวกันรวมกลุ่มให้กำลังใจกันและให้ข่าวสารเรื่องการรักษาตลอดจนการให้ผู้หญิงอื่นอุ้มบุญให้... ฉันโตมากับภาวะนี้จนอายุปูนนี้เพิ่งจะมาเคลียร์ว่าตัวเองเป็นอะไร ฉันสำรวจดูในเว็บรู้สึกว่าผู้หญิงส่วนใหญ่ที่มีภาวะนี้จะอมทุกข์... สำหรับฉันไม่รู้สึกผิดปกติอะไรเลย ไม่ทุกข์ไม่ร้อน ออกจะสบายดีมีความสุขมากกว่า อาจเป็นเพราะฉันไม่มีคู่รักมั้ง... ไม่ได้สนใจอ่านเท่าไหร่แต่ก็เก็บลิ้งค์ไว้เผื่อว่าจะต้องใช้ประโยชน์ในอนาคต

เพิ่งจะรู้ว่าเมืองเหนือเขารดน้ำกันแบบนี้ คือเขาเอาน้ำส้มป่อยใส่ขันเข้าไปไหว้ผู้ใหญ่แล้วผู้ใหญ่ก็จะให้พรแล้วเอานิ้วจุ่มน้ำส้มป่อยในขันมาดีดหรือประพรมหัวคนที่มาไหว้พร้อมกับให้พร (ปันพร) บางทีถ้ามีดอกไม้ที่มีฐานดอกใหญ่ เช่น เก็ดถะหวา เขาก็จะใช้ดอกจุ่มน้ำเพื่อประพรมแทนการใช้นิ้ว มิน่าล่ะ งานรดน้ำดำหัวที่คณะฉันมองหาขันรองรดน้ำ (แบบภาคกลาง) ก็หาไม่เจอ วันนี้มาให้กำลังใจพ่อเล่นดนตรีในงานวันผู้สูงอายุ ได้รดน้ำคนเฒ่าคนแก่จากอำเภอต่างๆ ทั่วจังหวัดเชียงใหม่นับสิบกว่าคน (รวมทั้งพ่อด้วย) ทุกท่านเอาดอกจุ่มน้ำมาพรมหัวให้หมดเลย ภาพจากอินเตอร์เน็ต

วันนี้ได้รับเกียรติจากศูนย์ญี่ปุ่นศึกษา มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ให้ไปบรรยายเรื่อง "ล่ามภาษาญี่ปุ่นและการเป็นล่ามมืออาชีพ" ซึ่งการบรรยายแบ่งออกเป็น 2 ช่วง คือ ช่วงเช้าเป็นการบรรยายเชิงบฏิบัติการเกี่ยวกับ "ล่ามในบริษัทญี่ปุ่น" เมื่อจบการบรรยาย (ซึ่งใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง) ก็จัดให้มี workshop ล่ามซึ่งเตรียมเนื้อหาเกี่ยวกับฝ่ายบุคคลและธุรการไว้ให้นักศึกษาที่มาจากมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ และมหาวิทยาลัยพายัพได้ทดลองแปลกัน กิจกรรมประสบความสำเร็จเป็นอย่างดี นักศึกษาสนุกกับการทำเวิร์คช็อปและให้ความสนใจการบรรยายเป็นอย่างมาก มีคำถามถามวิทยากรมากมาย ในภาคบ่ายเป็นการบรรยายเกี่ยวกับ "ล่ามทางการทูต" โดยท่านฮิซาโอะ โฮริโคชิ รองกงสุลญี่ปุ่นประจำจังหวัดเชียงใหม่ ท่านได้เล่าถึงประสบการณ์การเป็นล่ามให้กับผู้นำประเทศเป็นเวลากว่าสิบปีให้ฟัง เป็นการบรรยายที่ทำให้รู้สึกทั้งทึ่งทั้งสนุกมากจริงๆ เป็นครั้งแรกในชีวิตของฉันสำหรับการเป็นวิทยากรรับเชิญ รู้สึกปลาบปลื้มใจที่ได้นำความรู้จากประสบการณ์การเป็นล่ามบริษัทญี่ปุ่นที่ได้สั่งสมมานานเกือบทศวรรษมาถ่ายทอดให้ค...

วันนี้ที่มหาลัยมีงานรดน้ำดำหัวผู้อาวุโสและอธิการบดี แต่ในช่วงเช้าทางคณะจัดงานรดน้ำดำหัวของคณะก่อนและให้แต่ละสาขานำอาหารพื้นเมืองมาแบ่งปันกันทาน เห็นว่าคำเมืองเรียกว่าเอาของกิ๋นมาต๋อมกัน ฉันเป็นคนรับอาสาเตรียมข้าวเงี้ยวมาร่วมงาน ได้ข้าวเงี้ยวจากร้าน "ข้าวเงี้ยวตาบุญ" ใกล้ๆ โลตัสคำเที่ยงที่เพจวงในเคยแนะนำ ทางร้านน่ารักมาก ปกติขายข้าวเงี้ยวห่อละ 15 บาทแตะพอต่อรองว่าจะนำมาแนะนำในงานที่มหาวิทยาลัยซึ่งมีนักศึกษาต่างชาติด้วยเขาก็รับทำให้ในราคาห่อละ 10 ปริมาณลดลงหน่อยแต่เขายังพิถีพิถันห่อให้ด้วยใบตองและมัดด้วยตอกให้ ทำให้ดูเป็นของกินโบราณจริงๆ ภาพจากอินเตอร์เน็ต

ไข่อีสเตอร์ที่ได้รับมาจากโบสถ์ อีสเตอร์ปีนี้จริงๆ แล้วตรงกับวันอาทิตย์ที่ 16 เมษา แต่มหาลัยจัดพิธีนมัสการเนื่องในวันอีสเตอร์ในวันนี้ที่โบสถ์เฮนรี่ ลูซ ในงานมีการแสดงละครเกี่ยวกับเรื่องราวของนักบุญเปาโลโดยคณะละครจากสถาบันคริสเตียนสัมพันธ์ (ที่เคยไปแปลลิเกให้) จึงได้ทราบว่าเดิมทีนักบุญเปาโลเป็นเดิมชื่อ "เซาโร" คนของฝ่ายที่พยายามกำจัดพระเยซู นอกจากนี้ยังได้คลายสงสัยที่ว่าไข่มีความเกี่ยวข้องยังไงกับเทศกาลอีสเตอร์ด้วย เพราะอาจารย์เอสเตอร์เล่าว่า สมัยก่อนคนมักจะเลี้ยงไก่ไว้กินไข่กัน ทุกๆ ปีก่อนถึงอีสเตอร์ประมาณ 2-3 สัปดาห์ขาวคริสต์จะงดอาหารบางมื้อและไม่กินไข่เพื่อระลึกถึงความทรมานที่พระเยซูได้รับการถูกตรึงบนไม้กางเขน ในช่วงที่คนงดกินไข่ ไก่ก็ยังออกไข่อยู่ตามปกติเพราะฉะนั้นเมื่อวันเฉลิมฉลองการฟื้นคืนชีพของพระเยซูมาถึงจึงมีไข่ในเล้าเต็มไปหมด คนจึงใช้ไข่ที่มีมากมายมาทำอาหารฉลองในเทศกาลอีสเตอร์และระบายสีตกแต่งให้สวยงามแจกจ่ายกันด้วย ด้วยเหตุนี้ฉันก็เลยถึงบางอ้อไปด้วย

เมื่อเช้ารีบไปส่งเอกสารที่ ปณ. เพราะเก้าโมงต้องเข้ารับฟังข้อมูลเกี่ยวกับทุนดูงาน ERASMUS Interprax Spain ที่สถาบันการศึกษาจากแคว้นกาลิเซียของสเปนยกทีมกันมาประชาสัมพันธ์ โปรแกรมน่าสนใจอยู่หรอกแต่ไม่มีสถาบันไหนที่เกี่ยวข้องกับการเรียนการสอนภาษาต่างประเทศเลย เป็นสายวิทยาศาสตร์-วิศวกรรมศาสตร์ทั้งนั้นก็เลยได้แต่ฟังเฉยๆ ถึงครึ่งวันจึงกลับสาขา สอนหนังสือเสร็จได้รับแจ้งว่า "อธิการบดีเซ็นเอกสารให้แล้ว ให้ไปรับด้วย" ฮะ นี่เรื่องจริงเหรอ ดีใจแกมตกตะลึง ที่ผ่านมาการเตรียมเอกสารตอบกลับมีอุปสรรคขัดข้องมากมาย อยู่ๆ กลับได้ลายเซ็นอนุมัติมารวดเร็วทันใจขนาดนี้... พรุ่งนี้เช้าต้องไป ปณ. อีกแล้วสินะ ภาพเก่าๆ พบตอนเตรียมเอกสารทุน คิดถึงยายที่สุด ภาพอดีตอันไกลโพ้น

เด็กๆ กลับไปแล้วก็อดเหงาไม่ได้แต่ก็ไม่ได้เหงานานซักเท่าไหร่เพราะต้องจัดแจงเอกสารตอบรับทุน วันนี้ก็รีบเอาไปให้คณบดีเสนออธิการบดีลงนามให้ ดูเหมือนว่าต้องใช้เวลาอย่างน้อยประมาณ 2 สัปดาห์ โทรไปแจ้งให้ทางเจเอฟทราบเขาบอกว่าเข้าใจ รอได้แต่ขอให้พยายามเร่งให้ได้เร็วที่สุดและขอให้ส่งเอกสารส่วนที่ไม่ต้องการลายเซ็นมาให้ก่อนทาง ปณ. ไป ปณ. ปรากฏว่ายังไม่เปิดทำการเนื่องจากหยุดเทศกาลสงกรานต์แล้วแถวนั้นก็รถติดไม่ใช่น้อย ติดแหงกอยู่ระหว่างแถว ปณ. ถึงแยกศาลเด็กหนึ่งชั่วโมง! เสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์ ทำไมไม่เช็คก่อนนะ เพิ่งเห็นรูปเด็กๆ แอบเซลฟี่

การมีเด็กๆ มาอยู่ด้วยทำให้ได้ตื่นมาทำกับข้าวแต่เช้า ดูชีวิตกระฉับกระเฉง เป็นประโยชน์กับตัวเองและคนรอบข้างมากขึ้น ทำให้นึกถึงป้าที่เวลาเรากลับบ้านป้าจะต้องตื่นมาทำกับข้าวให้แต่เช้าตรู่ ฉันก็เป็นอย่างป้าในวันนี้ พอทานข้าวเช้าเสร็จก็ออกเดินทางทันที เด็กๆ สนุกสนานตามประสา แต่ป้าแอบกุมขมับตรงที่เตอร์ไม่กล้าเข้าอุโมงค์ปลาทำให้ทุกคนอดดูโชว์ให้อาหารสัตว์น้ำ ส่วนเติร์ดไม่กล้าเล่นน้ำในส่วนที่มีเครื่องเล่นทำให้ป้ามันต้องคอยเฝ้าดูชิดขอบสระ เที่ยวกันอยู่ครึ่งค่อนวันเด็กๆ เริ่มแบตอ่อนจึงยอมกลับบ้านแต่โดยดี 😎

นัดเจอกับน้องชายที่บ้านพ่อแล้วไปรดน้ำดำน้ำญาติผู้ใหญ่ทางฝ่ายพ่อ นานทีปีหนจะได้พูดคุยแลกเปลี่ยนสารทุกข์สุขดิบกัน เป็นบรรยากาศที่อบอุ่นแบบครอบครัว ขากลับเชียงใหม่มีหนุ่มน้อยสองคนติดมาด้วย คืนนี้จะนอนกับป้าแหม่ม รอไปเที่ยวสวนสัตว์กันวันพรุ่งนี้ ไม่ให้เสียทีที่ได้ซ้อมนอนนอกบ้านมา 😆 ต้องมีกิจกรรมให้ทำ

สรงน้ำพระ เมื่อคืนนึกยังไงไม่รู้ทำเยลลี่กับไอติมแช่ไว้ในตู้เย็น เช้าวันนี้ระหว่างที่ทำความสะอาดบ้านต่อจากเมื่อวาน (รับวันสังขารล่อง) อยู่น้องชายก็ไลน์มาว่าจะเข้ามาหาตอนเที่ยง หลานคนเล็กพอมาถึงก็ปรี่ไปสำรวจตู้เย็นเป็นอันดับแรก เห็นไอติมแช่อยู่ก็จัดการทันที พอกินไอติมหมดแท่งแล้วก็ออกไปทานข้าวกลับมาก็จัดการเยลลี่ต่อ แถมยังขอทำเยลลี่ชุดใหม่ด้วยตัวเองอีกด้วย... สงสัยป้าแหม่มมีจิตรู้ล่วงหน้าว่าหลานชายนักกินจะมา 😉 เวลาเด็กๆ มานี่ต้องหยุดงานทั้งหมดที่ทำอยู่แล้วคอยดูแลพวกเขา พอเด็กๆ กลับจึงจะได้ทำงานบ้านต่อ งานสุดท้ายของวันนี้คือสรงน้ำพระพุทธรูปในบ้านด้วยน้ำผสมน้ำปรุงที่เคยปรุงไว้เมื่อสามปีก่อน กลิ่นหอมดีแต่แรงไปนิดเพราะเล่นใส่เสียหมดขวด

พระปัจเจกทองเหลืองปัดเงา เริ่มต้นวันปีใหม่ไทยด้วยการจองบูชาพระปัจเจกพุทธเจ้าหน้าตัก 5 นิ้วทองเหลืองปัดเงาของวัดเขาวง เดิมทีตั้งใจจะไปวัดเขาวงแต่ติดธุระด่วนเรื่องทุนอบรมจึงยกเลิกไป คิดถึงหลวงตา ไม่ได้พบท่านนานแล้ว สายๆ ออกไปซื้อเสบียงตุนไว้สำหรับจำศีลอยู่บ้านกลัวว่ารถจะติด แต่บนเส้นทางสายที่ใช้ประจำรถไม่ติดเลย ออกจะโล่งด้วยซ้ำ อาจเป็นเพราะอยู่ชานเมือง แถมไม่ค่อยมีคนเล่นน้ำ นอกจากพวกเด็กๆ ที่ตั้งถังน้ำหน้าบ้านแล้วใช้ขันตักสาดใส่ผู้คนที่สัญจรไปมา ไม่ต่างจากที่เคยเล่นน้ำสงกรานต์ตอนเด็กๆ ผิดก็แต่สมัยก่อนตั้งโอ่งมังกรแต่เดี๋ยวนี้เป็นถังพลาสติก ชอบการเล่นน้ำสงกรานต์แบบนี้ ซื้อข้าวของและเสบียงเสร็จได้มิสเตอร์โดนัทติดมือกลับบ้านด้วย แหม ช่วงนี้ร้านขนมต่างๆ พากันจัดเทศกาลมะม่วงกันซะน่ากินขนาดนี้ มะม่วงมีรู

รู้ว่าอ้วนขึ้นมากก็ยังกิน วันพรุ่งนี้จะเป็นวันสงกรานต์แล้ว จึงรีบมาตรวจสุขภาพสำหรับไปอบรมครูไว้เพราะต้องรีบส่งทันทีที่หมดช่วงเทศกาล เรื่องตรวจสุขภาพนี่สมัยอยู่เด็นโซ่บริษัทเขาจัดตรวจให้ทุกปี แต่พอย้ายมาเชียงใหม่ก็ไม่ได้ตรวจเพราะมหาลัยไม่มีสวัสดิการตรงนี้ ปีที่แล้วจึงขาดตรวจไป ถ้าไม่ได้ทุนคราวนี้ก็คงไม่ได้ตรวจยาวไป ผลตรวจออกมาว่าสุขภาพดี แต่ความดัน 101/60 นี่ถึงจะยังอยู่ในเกณฑ์ปกติแต่ค่อนไปทางต่ำ สายตาที่ซ้ายดีขวาสั้นอยู่แล้วนั้นดูเหมือนว่าขวาจะสั้นหนักเข้าไปอีกเพราะมองตัวเลขสำหรับตรวจสายตาแถวบนสุดยังไม่เห็นเป็นตัวเลย มัวมาก ตรงข้ามกับตา หูมีการได้ยินซ้ายแย่ขวาดี อื่นๆ อยู่ในเกณฑ์ดี ทุกอย่างปกติ... แต่อ้วนขึ้นมาก อยากรู้ผลน้ำตาลในเลือดและคอเลสเตอรอลด้วยแต่ไม่มี นอกจากได้รู้จักร่างกายตัวเองจากผลตรวจสุขภาพแล้ว ยังรู้วิธีการเข้าเกียร์ N เวลาจะจอดรถซ้อนคันด้วย หลายเดือนก่อนเคยหาในเน็ตแต่ไม่เจอ ไม่รู้ใช้คีย์เวิร์ดอะไร แต่คราวนี้เจอ วิธีการคือเข้าเกียร์ P ก่อน ดึงกุญแจออกแล้วเอากุญแจไปเสียบที่ช่องข้างๆ คันเกียร์แล้วเปลี่ยนจากเกียร์ P เป็น N ดึงกุญแจออกเป็นอันจบ ง่ายนิดเดียวโง่มาเส...

จดหมายเชิญอบรม สืบเนื่องจากการได้รับทุนอบรมครูเจเอฟ ฉันอยู่บ้านยังไม่ทันถึง 24 ชม. ก็ต้องเดินทางกลับมาเชียงใหม่อีกเพื่อมาตามหาจดหมายเอกสารสำคัญที่ต้องตอบกลับภายในวันที่ 18 เมษายน การตามหาจดหมายครั้งนี้ไม่ง่ายเลย มีอุปสรรคติดขัดไปเสียทุกขั้นตอน ทีแรกเมื่อวานนี้ทราบรหัสพัสดุจาก JF BKK แจ้งว่าจดหมายยังอยู่ที่ไปรษณีย์เชียงใหม่เพราะนำจ่ายเมื่อวันที่ 6 เมษาไม่ได้เนื่องจากมหาวิทยาลัยปิด ↓ ตีห้าปลายๆ ของวันนี้ฉันออกจากบ้านมุ่งตรงสู่ไปรษณีย์สันป่าข่อยซึ่งเป็นไปรษณีย์กลางของเมืองเชียงใหม่ ปรากฏว่าไปรษณีย์กำลังสร้างใหม่จึงย้ายไปอยู่ริม ถ.ซุปเปอร์ไฮเวย์ฝั่งตรงข้าม รพ.กรุงเทพ ↓ ไปถึงไปรษณีย์ซุปเปอร์ นายไปรษณีย์หาจดหมายให้อยู่นานจึงทราบว่านำส่ง ปณ.พายัพ แล้วเมื่อวันศุกร์ที่ 7 เมษา ↓ เลยขอเบอร์โทร จนท. ปณ.พายัพ ได้เบอร์คุณเปี๊ยกมา โทรไปหาเขา โชคดีวันนี้เขาอยู่บ้านและจะมาเปิด ปณ. ให้แต่ต้องรอที่มหาลัยเกือบชั่วโมงเพราะบ้านเขาอยู่สารภี ↓ พอเขามาถึงปรากฏว่าในรายการจดหมายลงไว้ว่าจดหมายของฉันถูกส่งไปที่คณะแล้ว (ซึ่งเป็นสิ่งที่หวั่นที่สุดเพราะมหาลัยปิดตึกปิดหมด) คุณเปี๊ยกแนะนำให้ไปขอกุญแจตึก...

โปสเตอร์งานบรรยาย เพราะคิดว่าถ้าจดหมายส่งไปที่มหาลัยก็ทำอะไรไม่ได้แล้วนอกจากรอให้มหาลัยเปิดในวันที่ 17 จึงกลับบ้านหาดเสี้ยวอีกครั้ง เมื่อกลับถึงบ้านแล้วโทรไปสอบถามเจเอฟ ปรากฏว่าฉันได้ทุนซึ่งจะต้องเดินทางปลายเดือนมิถุนายนนี้จึงต้องส่งเอกสารตอบกลับด่วน ฉันก็เลยจะต้องกลับเชียงใหม่ในวันพรุ่งนี้อีกแล้ว นอกเหนือจากเรื่องทุนเจเอฟนี้ยังมีเรื่องที่ถูกติดตามอีกเรื่องคือเรื่องการเป็นวิทยากรบรรยายในหัวข้อ "ล่ามในบริษัทญี่ปุ่น" ในวันที่ 22 เขาขอให้ตรวจร่างจดหมายให้ ฉันรู้สึกขอบคุณโชคชะตา สิ่งศักดิ์สิทธิ์หรืออะไรก็ตามที่่ยื่นโอกาสดีๆ หลายๆ อย่างให้กับฉัน ตั้งใจว่าแม้ช่วงเวลาจะกระชั้นชิดก็จะพยายามใช้โอกาสนั้นแสดงฝีมืออย่างสุดความสามารถ

พ่อให้พาไปซื้อของ ฉันเลยไปรับพ่อที่บ้านแต่เช้าแล้วพาพ่อไปเซ็นทรัลเฟสติวัลตั้งแต่ 11 โมงกว่า ทำอะไรเช้าๆ คล่องตัวดีเพราะคนไม่เยอะ อย่างนี้แหละที่เขาว่า เออลี่เบิร์ด ตื่นก่อนใช้ชีวิตก่อน ได้มากกว่า พาพ่อทำบัตรเอทีเอ็มธนาคารทหารไทยเป็นอันดับแรก ณ จุดนี้แหละที่ฉันได้คำตอบว่าทำไม TMB All free ไม่คิดค่าธรรมเนียมในการทำธุรกรรมทุกรายการ มันก็คือ TMB ไม่ให้ดอกเบี้ยสำหรับบัญชีที่ผูกกับบัตร ATM เพราะแปรรูปดอกเบี้ย  (อันต่ำเตี้ยเรี่ยดิน) เป็นการยกเว้นค่าธรรมเนียมนั่นเอง นั่นสิ ฉันก็นึกอยู่ว่าของฟรีจะมีในโลกได้ยังไง พ่อโปรดเอ็มเค

หลานเติร์ด... วันแห่ช้าง หลานเตอร์... แก๊งม่อฮ่อม เมื่อวานนี้ระหว่างดูช้างเดินลงน้ำกันอยู่พี่เกดก็ไลน์มาบอกว่าได้จดหมายแจ้งผลทุนอบรมครูของ Japan Foundation ที่ชวนกันสมัครเมื่อเดือน พ.ย. ปีที่แล้ว หลังจากยื่นใบสมัครไปก็แทบจะลืมไปแล้วแต่พอรู้ข่าวของพี่เกดใจก็เริ่มกระวนกระวายเล็กน้อยอยากรู้ผลของตัวเองบ้างจึงกลับมาเชียงใหม่ก่อนกำหนด ถือว่ามาส่งเซ็ทสึโกะกลับบ้านด้วย พอถึงบ้านตู้ใส่จดหมายว่างเปล่าแต่ก็ไม่แน่ใจว่าจริงๆ แล้วให้ส่งจดหมายแจ้งผลมาที่บ้านหรือมหาลัยกันแน่ อาจจะเป็นที่มหาลัยก็ได้ แต่ตอนนี้มหาลัยก็เข้าช่วงหยุดยาวไปจนถึง 16 เมษาแล้ว ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี สิ่งที่พอจะทำได้ในการติดตามเรื่องนี้คือรอโทรไปถาม JF BKK ในวันจันทร์เพราะฉันดูในเว็บของมูลนิธิแล้วเห็นว่าเบอร์โทรของมูลนิธิเป็นเบอร์เดียวกับที่โทรหาฉันเมื่อวันจันทร์ที่แล้วและฉันไม่รับเพราะคิดว่าเป็น tele-marketing ของธนาคารไหนซักแห่งโทรมาชวนทำบัตรเครดิต แหม มันน่าเจ็บใจตัวเองนัก ยังไงซะกว่าจะโทรได้ก็วันจันทร์กลับไปบ้านหาดเสี้ยวแล้วค่อยโทรก็ได้... แต่ตอนนี้คิดถึงหลานๆ ซะแล้ว

โฆษณาประเพณีแห่ช้าง ประเพณีประจำปีบ้านเกิดให้เซ็ทจังฟังตั้งแต่เมื่อสองปีก่อนที่มาเที่ยวเมืองเก่าศรีสัชนาลัย ทำสกู๊ปสังคโลก พร้อมเชิญชวนให้มาชมไม่ขาดปาก แต่ปีที่แล้วที่งานประเพณีตรงกับวันหยุดตัวเราเองกลับไม่ว่างเพราะยุ่งเตรียมงานบรรยายเรื่องล่ามแปลพร้อม (ที่มีพี่ประยงค์ให้เกียรติมาเป็นวิทยากรให้) ปีนี้ทีแรกคิดว่าคงไม่ได้มาเพราะตรงกับวันธรรมดาแต่โชคช่วยให้วันนี้กลายเป็นวันหยุดจึงได้พาเพื่อนมาชมประเพณีโบราณของชาวไทยพวนเรา ถึงฉันจะเห็นประเพณีนี้มาจนชินแต่ไม่เคยมีครั้งไหนที่ได้สัมผัสประเพณีบ้านเราได้ละเอียดลึกซึ้งเท่าครั้งนี้ เป็นเพราะต้องพาเซ็ทจังชมทุกขั้นตอนของพิธีการตั้งแต่เจ็ดโมงเช้ายันหกโมงเย็น ตั้งแต่บวงสรวง โกนผมนาค สู่ขวัญ แต่งตัวนาคและช้าง แห่รอบบ้าน แห่ลงแม่น้ำ พิธีโอยทานในงานบวช รายละเอียดปลีกย่อยบางอย่างที่ไม่เคยรู้ก็กระจ่างในวันนี้ ต้องขอบคุณผู้มาเยือนเหมือนกัน เซ็ทสึโกะสนุกกับงานแห่ช้างมาก เจ้าบ้านอย่างเราก็ดีใจ เซ็ทจังโดนพลายงางามเบียด นานๆ จะได้เห็นช้างงางามสมบูรณ์แบบนี้

แป้งพันของโปรด ในที่สุดก็เข้าสู่ช่วงหยุดยาวของเดือนเมษาซะที วันนี้วันพฤหัสเป็นวันหยุดวันจักรี เดิมทีวันพรุ่งนี้เป็นวันทำงานแต่เพราะเป็นวันศุกร์ที่คั่นอยู่ระหว่างวันจักรีกับเทศกาลสงกรานต์ นักศึกษาจึงออดอ้อนขอให้หยุด อาจารย์ในสาขาจึงปรึกษากันและลงมติงดสอนวันศุกร์ที่ 7 เมษา เป็นโชคดีที่นอกจากจะได้หยุดยาวแล้วยังมีโอกาสได้กลับบ้านไปร่วมงานแห่ช้างด้วย ฉันไม่ลืมชวนเซ็ทสึโกะไปด้วย เพื่อที่ว่านอกจากจะให้เธอได้เห็นประเพณีท้องถิ่นของชาวไทยพวนแล้วจะได้มีเรื่องเขียนเป็นสกู๊ปในหนังสือพิมพ์ Chao ด้วย ยังมีเพื่อนร่วมเดินทางอีกคนคือพี่ยีนที่จะติดรถกลับบ้านพิดโลกด้วย ขับรถเรื่อยๆ มาเรียงๆ ใช้เวลาเกือบห้าชั่วโมงกว่าจึงถึงทางแยกเข้าบ้านทุ่งพล้อตอนเที่ยงพอดี ก็เลยพาคณะเข้าไปทาน "ข้าวเปิ๊บยายเครื่อง" ที่โด่งดัง ดังมากเสียจนเดี๋ยวนี้บรรยากาศร้านก๋วยเตี๋ยวบ้านป่าพื้นเป็นดินกลายเป็นร้านเพื่อการพานิชย์เต็มขั้น พื้นร้านราดปูนซีเมนต์ โต๊ะอาหารมีมากขึ้นและเป็นโต๊ะเหมือนๆ กันแบบผลิตภัณฑ์ Mass pro บ้านยายก็รีโนเวทใหม่ใช้ต้นซุงขนาดใหญ่ทาสีเนื้อไม้ (แบบเฟคๆ) เคลือบด้วยเชลแล็คหลายท่อนแทนเสาเดิม... ถึ...

เมื่อคืนนึกอยากดูหนังขึ้นมาเลยเข้าเว็บ www.movie2free.com แล้วก็เลือกดูหนัง "Fifty Shades of Grey" ที่เขาว่ากันว่ามีฉากเซ็กส์โจ๋งครึ่มจนไม่กล้าไปดูในโรง ; p จะว่าไปที่หนังเรื่องนี้ดังส่วนหนึ่งเพราะชูเรื่องการมีเพศสัมพันธ์ขึ้นมาอย่างแจ่มชัดนี่แหละ ก็มนุษย์ปุถุชนทุกคนต่างก็มีเชื้อไฟราคะอยู่ในใจทั้งนั้น เรื่องแบบนี้ถึงได้โดนใจ... ตอนแรกดูด้วยความที่คิดว่าคงจะมีฉากอย่างว่าเยอะแยะซึ่งก็จริง แต่พอดูไปเรื่อยๆ กลับรู้สึกสนใจในเนื้อหาของหนังขึ้นมา เช่นว่า เฮ้ย พระเอกหล่อละลายนั่นทำกับผู้หญิงแบบนี้ได้ไง โคตรซาดิสม์ โรคจิตมากๆ แล้วนางเอกจะเอายังไงต่อในเมื่อตัวเองตกหลุมรักและติดใจในรสสวาท fuck hard ของพระเอกสุดหล่อเข้าไปเต็มเปาแต่พระเอกทำเหมือนนางเป็นแค่สิ่งบำบัดความใคร่ นางจะเลือกยอมเป็นบ่าวทำตามกฎของพระเอกแลกกับความมันและการได้อยู่กะเขาหรือจะเลือกศักดิ์ศรีของตัวเอง... อยากรู้จนต้องดูภาคต่อ "Fifty Shades Darker" ต่อกว่าจะได้เข้านอนก็ตีสอง สรุปว่าสุดท้ายไอ้ที่ darkest คงจะเป็นรอบดวงตาของฉันเอง Valentine 2015 Valentine 2017 แต่ภาคสอง "Fifty Shades Darker...

ปุยนุ่นหน้าบ้านปีนี้ #Aprilfool สวัสดีเมษายน เมื่อปลายเดือนมีนาปีที่แล้วฉันงงที่อยู่ๆ ก็มีปุยนุ่นขาวโพลนปลิวมาตกเกลื่อนกลาดไปทั่วบริเวณบ้านแถวๆ นี้ ถามคนข้างบ้านเขาบอกเป็นปุยนุ่นที่มาจากต้นงิ้วในสวนของหมู่บ้าน มันปลิวมาอยู่เป็นอาทิตย์จนปุยนุ่นเต็มลานบ้านไปหมด ปีนี้ก็ปลิวมาอีกในช่วงเวลาเดียวกับปีที่แล้วเลยแต่ฉันไม่แปลกใจแล้ว เบื่อกวาดทิ้งเหมือนกันแต่บางครั้งรู้สึกว่ามันก็สวยดี ยิ่งเวลาลมพัดมาปุยนุ่นพวกนี้จะปลิวว่อนอยู่ในอากาศคล้ายหิมะตกในเมืองหนาว ภาพประกอบถึงจะเหมือนกับสภาพที่เป็นอยู่ตอนนี้จริงๆ แต่มันเป็นภาพปุยนุ่นในสนามหน้าบ้านพี่ยีนเมื่อปีที่แล้วต่างหาก เอพริลฟูล  ; p