ฟ้าเมตตาให้วันจัดพิธีประสาทปริญญาบัตรของมหาวิทยาลัยพายัพวันนี้ไม่มีฝน แถมแดดออกเปรี้ยงปร้างเสียด้วยซ้ำ คงอยากแสดงความชื่นชมบัณฑิตด้วย
หลังจากเสร็จพิธีมอบทุนการศึกษาที่มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ฉันก็มาที่พายัพเลย ระหว่างทางที่มา ยิ่งใกล้พายัพรถก็ยิ่งติดเข้าทุกทีๆ จนกระทั่งมาถึงบริเวณมหาวิทยาลัยฉันจึงได้เห็นบรรยากาศที่แปลกตามากของม.พายัพเป็นครั้งแรก ที่ว่าแปลกตาคือเต็มไปด้วยผู้คนเดินขวักไขว่ รถยนต์จอดเต็มไปเสียทุกลานจอด และร้านรวงขายของกิน ของขวัญ ของที่ระลึกเรียงรายเต็มไปหมด ทั้งที่ปกติแล้วพายัพเป็นมหาวิทยาลัยที่สงบเงียบมากๆ
ฉันเห็นข้อดีของการอยู่ฝ่ายพิธีการอย่างหนึ่งคือจะมีลานจอดรถที่วีไอพีมากๆ ให้คณะทำงานที่หน้าตึกเฉลิมพระเกียรติตรงข้ามกับหอสมุด โดย รภป. จะคอยยืนคุมไม่ให้คนอื่นเข้ามาจอดบริเวณนี้และไม่ให้มีการจอดซ้อนคัน (คือจอดขวางท้ายรถโดยปลดเกียร์ว่าง) เลยด้วย ทั้งนี้เพราะโดยปกติฝ่ายพิธีการจะทำงานหนักก่อนฝ่ายอื่นในการซักซ้อมพิธีการให้กับบัณฑิตในวันซ้อม ส่วนในวันจริงจะมีหน้าที่เพียงดูแลเรื่องการตั้งแถว เมื่อบัณฑิตเคลื่อนขบวนเข้าอาคารสายธารธรรมแล้วก็สามารถกลับก่อนได้เลย
อันที่จริงฉันลงชื่อเข้าร่วมพิธีไว้แต่เมื่อมีชื่ออยู่ฝ่ายพิธีการจึงของานมาทำจนได้เพื่อไม่ให้รู้สึกละอายใจจนเกินไป ทำให้ได้งานขานชื่อบัณฑิตขณะตั้งแถวเพื่อเช็คจำนวนว่ามาครบไหม ตั้งใจไว้ว่าเมื่อเช็คชื่อบัณฑิตเรียบร้อยแล้วจะปลีกตัวไปเข้าร่วมในพิธีด้วย ซึ่ง อ.จ้า ที่น่ารักก็มาอยู่เป็นเพื่อนเช็ครายชื่อเพราะเธอกลัวว่าฉันจะงง หาแถวคณาจารย์คณะมนุษย์ฯ ที่จะเข้าสายธารธรรมไม่ได้จึงอยู่รอ... อ.จ้า ดีกับฉันมาก... แต่ปรากฏว่างานของฉันไม่ได้จบง่ายๆ เพราะระหว่างนั้นบัณฑิตหลายๆ คนมีปัญหาเรื่องไม่ได้ล้างเล็บบ้าง มีของติดตัวที่ห้ามนำเข้าในพิธีบ้าง จึงต้องอยู่ดูความเรียบร้อยจนกระทั่งบัณฑิตเข้าหอประชุม ฉันจึงให้ อ.จ้า ไปก่อน ส่วนตัวเองสุดท้ายก็ไม่ได้เข้าพิธี
ก็ได้กลับบ้านเร็ว ไม่ต้องผจญกับรถติดมหาศาลตอนจะออกจากมหาลัยหลังงานจบ... ถ้ามองอีกแง่หนึ่งก็อาจจะนับเป็นข้อดีได้เหมือนกัน
หลังจากเสร็จพิธีมอบทุนการศึกษาที่มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ฉันก็มาที่พายัพเลย ระหว่างทางที่มา ยิ่งใกล้พายัพรถก็ยิ่งติดเข้าทุกทีๆ จนกระทั่งมาถึงบริเวณมหาวิทยาลัยฉันจึงได้เห็นบรรยากาศที่แปลกตามากของม.พายัพเป็นครั้งแรก ที่ว่าแปลกตาคือเต็มไปด้วยผู้คนเดินขวักไขว่ รถยนต์จอดเต็มไปเสียทุกลานจอด และร้านรวงขายของกิน ของขวัญ ของที่ระลึกเรียงรายเต็มไปหมด ทั้งที่ปกติแล้วพายัพเป็นมหาวิทยาลัยที่สงบเงียบมากๆ
ฉันเห็นข้อดีของการอยู่ฝ่ายพิธีการอย่างหนึ่งคือจะมีลานจอดรถที่วีไอพีมากๆ ให้คณะทำงานที่หน้าตึกเฉลิมพระเกียรติตรงข้ามกับหอสมุด โดย รภป. จะคอยยืนคุมไม่ให้คนอื่นเข้ามาจอดบริเวณนี้และไม่ให้มีการจอดซ้อนคัน (คือจอดขวางท้ายรถโดยปลดเกียร์ว่าง) เลยด้วย ทั้งนี้เพราะโดยปกติฝ่ายพิธีการจะทำงานหนักก่อนฝ่ายอื่นในการซักซ้อมพิธีการให้กับบัณฑิตในวันซ้อม ส่วนในวันจริงจะมีหน้าที่เพียงดูแลเรื่องการตั้งแถว เมื่อบัณฑิตเคลื่อนขบวนเข้าอาคารสายธารธรรมแล้วก็สามารถกลับก่อนได้เลย
อันที่จริงฉันลงชื่อเข้าร่วมพิธีไว้แต่เมื่อมีชื่ออยู่ฝ่ายพิธีการจึงของานมาทำจนได้เพื่อไม่ให้รู้สึกละอายใจจนเกินไป ทำให้ได้งานขานชื่อบัณฑิตขณะตั้งแถวเพื่อเช็คจำนวนว่ามาครบไหม ตั้งใจไว้ว่าเมื่อเช็คชื่อบัณฑิตเรียบร้อยแล้วจะปลีกตัวไปเข้าร่วมในพิธีด้วย ซึ่ง อ.จ้า ที่น่ารักก็มาอยู่เป็นเพื่อนเช็ครายชื่อเพราะเธอกลัวว่าฉันจะงง หาแถวคณาจารย์คณะมนุษย์ฯ ที่จะเข้าสายธารธรรมไม่ได้จึงอยู่รอ... อ.จ้า ดีกับฉันมาก... แต่ปรากฏว่างานของฉันไม่ได้จบง่ายๆ เพราะระหว่างนั้นบัณฑิตหลายๆ คนมีปัญหาเรื่องไม่ได้ล้างเล็บบ้าง มีของติดตัวที่ห้ามนำเข้าในพิธีบ้าง จึงต้องอยู่ดูความเรียบร้อยจนกระทั่งบัณฑิตเข้าหอประชุม ฉันจึงให้ อ.จ้า ไปก่อน ส่วนตัวเองสุดท้ายก็ไม่ได้เข้าพิธี
ก็ได้กลับบ้านเร็ว ไม่ต้องผจญกับรถติดมหาศาลตอนจะออกจากมหาลัยหลังงานจบ... ถ้ามองอีกแง่หนึ่งก็อาจจะนับเป็นข้อดีได้เหมือนกัน
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น