The Sister Diary

ลงทุนมางานวิ่ง Human Run on Tour ครั้งที่ 1 ที่ลำปางเพราะแอบติดแบรนด์ a day นิตยสารของคนฮิปๆ แนวๆ... อยากแนวๆ บ้างแต่ไม่รู้ตัวเองจะออกมาแนวไหน ฮ่าาา พูดถึงงานวิ่ง a day เขาจัดได้ดีมากอย่างผู้มีประสบการณ์ โดยเฉพาะอาหารเลี้ยงนักวิ่งหลังเข้าเส้นชัยนี่หลากหลายมาก ครั้งนี้ฉันวิ่งระยะฟันรัน 5 กม. เพราะเข้าใจผิดเรื่องค่าสมัคร นึกว่าระยะอื่นๆ ราคาหลักพันเลยเลือกฟันรัน แต่พอได้วิ่งฟันรันแล้วรู้สึกว่าระยะทางกำลังพอเหมาะกับการวิ่งออกกำลังกาย ไม่เหนื่อยเกินไปโดยเฉพาะเมื่อซ้อมมาไม่ฟิตพอ เบอร์เสื้อหรรษามาก รันม้าตัวจริง

พรุ่งนี้เป็นวันวิ่ง Human Run On Tour รันม้าลำปาง ฉันก็เลยเดินทางไปลำปางแต่เช้า แวะรับสาวออมที่มาเที่ยวเชียงใหม่พอดีให้ไปด้วยกัน ระหว่างทางแวะศูนย์อนุรักษ์ช้างไทย ออมตื่นเต้นใหญ่ที่ได้เจอช้างอย่างใกล้ชิด ร้องวี้ดว้ายและถ่ายรูปเป็นการใหญ่ ฉันเห็นอย่างนั้นก็อดสนุกไปด้วยไม่ได้ถึงแม้ว่าจะคุ้นเคยกับน้องช้างมาตั้งแต่ยังเด็ก ไปด้วยกัน ให้อาหารช้างกับสาวออม

วันนี้เป็นวันที่สองของการประชุมวิชาการระดับชาติมนุษยศาสตร์ที่จัดโดยมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ มีคุณหญิงจำนงค์ศรี หาญเจนลักษณ์และวรรณสิงห์ ประเสริฐกุลเป็นวิทยากรรับเชิญมาเสวนาเรื่องแรงบันดาลใจในการสร้างผลงาน คุณหญิงอายุ 77 ปีแล้วแต่ยังแข็งแรงกระฉับกระเฉงและมีความคิดทันสมัยรอบรู้ ส่วนวรรณสิงห์ก็เป็นหนุ่มที่ไฟแรง เป็นตัวของตัวเอง เต็มไปด้วยความรู้ ตั้งคำถามต่อสิ่งต่างๆ ในโลกและพยายามหาคำตอบ แต่เหนืออื่นใดคือหล่อ! แบบที่เห็นในแฟนเพจนั่นแหละ คนที่โดดเด่นในวงสังคมเหล่านี้ นอกจากความรู้ความสามารถของแต่ละคนเองแล้ว สิ่งหนึ่งที่เอื้อให้พวกเขาเป็นเช่นนี้ได้ก็คือต้นทุนชีวิตที่เหนือกว่าคนอื่น เช่น การได้เกิดในครอบครัวที่มีฐานะการเงิน ฐานะทางสังคมที่ดี ฯลฯ คนธรรมดาสามัญอย่างเราๆ คงต้องอาศัยความพยายามมากกว่าหลายเท่ากว่าจะไปยืนจุดนั้นได้... เพราะฉะนั้น วันนี้สิ่งที่ทำได้ก็คือถ่ายรูปกับต้นแบบหล่อๆ ไปก่อน ฮ่าาา ยืนซะไกลเชียว... ประหม่า

ลอยกระทงปีนี้แม้ไม่ได้ลอยกระทงแต่ก็ได้จุดเทียนถวายความอาลัยแด่ในหลวงอีกครั้งกับมหาวิทยาลัยพายัพในคืนพระจันทร์ดวงโต (ซุปเปอร์มูน) ระหว่างจุดเทียนทุกคนร้องเพลงความฝันอันสูงสุดไปด้วย ฉันกลั้นน้ำตาไม่ไหวเลย น้ำตาไหลอาบแก้ม คิดถึงพระองค์เหลือเกิน

「まだ会ったことのない君を、これから俺は探しに行く」 出会うことのない二人の出逢い。運命の歯車が、いま動き出す。 เมื่อเย็นนี้ได้ไปชมภาพยนตร์อนิเมชั่นญี่ปุ่นเรื่อง 君の名は (Your name หลับตาฝันถึงชื่อเธอ) กับพี่เกด และอยากสรุปว่านี่น่าจะเป็นภาพยนตร์อนิเมชั่นญี่ปุ่นที่ดีที่สุดของปีนี้เท่าที่ฉันได้ดู หนังเรื่องนี้เป็นเรื่องราว มิยามิซึ มิทสึฮะ สาววัยรุ่นคนหนึ่งที่อาศัยอยู่ในเมืองอิโตโมริ หมู่บ้านชนบทในจังหวัดกิฟุกับ ทาจิบานะ ทาคิ หนุ่มวัยรุ่นในเมืองหลวงโตเกียว ทั้งสองได้สลับร่างกันหลังจากเกิดปรากฏการณ์ดาวตกครั้งใหญ่ขึ้น แต่การสลับร่างของทั้งสองมีความซับซ้อนกว่าการสลับร่างที่เคยได้ดูในหนังเรื่องอื่นๆ ตรงที่ไม่เพียงเป็นการสลับตัวกับคนที่ไม่เคยพบเจอกันซึ่งอาศัยอยู่ในเมืองที่ห่างไกลกันมาก แต่ยังมีความเหลื่อมเวลาเกิดขึ้นถึงสามปี เนื้อเรื่องในช่วงแรกๆ มีมุกตลกให้ได้หัวเราะอยู่เรื่อยๆ แต่พอเริ่มเข้าสู่จุดที่ทั้งคู่เข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้นและเริ่มออกตามหากัน ความจริงเรื่องความเหลื่อมเวลาก็ถูกเผยออกมา ความเหลื่อมเวลานี้ทำให้ทั้งสองไม่ได้พบกันเสียที... ฉันว่ามันทรมานนะที่มีความรู้สึกว่ามีใครสักคนที่สำคัญสำหรับเราอยู่แต่เราไม่สามารถจะพบกับเขาได้ ไม่รู...

เดิมทีนัดช่างติดตั้งเครื่องทำน้ำอุ่นมาวันจันทร์โดยให้พ่ออยู่ดูหน้างานให้ ปรากฏว่าช่างประเมินตำแหน่งติดตั้งแล้วต้องเดินสายไฟซับซ้อนกว่าที่คิดไว้จึงพยายามโทรหาฉัน แต่ขณะที่ช่างโทรมาฉันติดสอนอยู่เลยไม่ได้รับสาย เป็นอันว่าวันจันทร์เลยไม่ได้ติดตั้ง... สิ่งต่างๆ ไม่เป็นดั่งใจเสมอไป... ฉันเลยอดอาบน้ำอุ่นและต้องโทรไปนัดหมายช่างใหม่ให้มาในวันนี้ ช่างมาติดตั้งให้ในช่วงเช้าใช้เวลาประมาณสองชั่วโมง ระหว่างติดตั้งก็โอภาปราศรัยกับช่างบ้าง ได้ความรู้ใหม่ว่าตั้งแต่ปีที่แล้ว (พ.ศ. 2558) รัฐออกกฎหมายให้ช่างไฟฟ้าที่จะรับงานต้องมีใบอนุญาตทำงาน ซึ่งการจะได้ใบอนุญาตนี้ช่างไฟจะต้องเข้ารับการอบรมเป็นเวลา 5 วันและสอบ เมื่อสอบผ่านได้ใบอนุญาตจึงจะทำงานได้ถูกต้องตามกฎหมาย นอกจากนี้ใบอนุญาตยังมีอายุเพียง 3 ปี ดังนั้น ช่างไฟจะต้องสอบใหม่ทุกๆ สามปี และรัฐบาลจะขยายผลกฎหมายนี้ไปยังงานช่างอื่นๆ ต่อไปด้วย โดยในอันดับถัดไปที่จะบังคับให้มีใบอนุญาตคือช่างแอร์ ฉันว่ากฎหมายนี้เป็นกฎหมายที่ช่วยคุ้มครองความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินของผู้บริโภคเป็นอย่างมาก แม้ว่าช่างไฟอาจจะรำคาญที่ต้องยุ่งยากมากขึ้นแต่ฉันดีใจที่รัฐบาลประกา...

ฟ้าเมตตาให้วันจัดพิธีประสาทปริญญาบัตรของมหาวิทยาลัยพายัพวันนี้ไม่มีฝน แถมแดดออกเปรี้ยงปร้างเสียด้วยซ้ำ คงอยากแสดงความชื่นชมบัณฑิตด้วย หลังจากเสร็จพิธีมอบทุนการศึกษาที่มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ฉันก็มาที่พายัพเลย ระหว่างทางที่มา ยิ่งใกล้พายัพรถก็ยิ่งติดเข้าทุกทีๆ จนกระทั่งมาถึงบริเวณมหาวิทยาลัยฉันจึงได้เห็นบรรยากาศที่แปลกตามากของม.พายัพเป็นครั้งแรก ที่ว่าแปลกตาคือเต็มไปด้วยผู้คนเดินขวักไขว่ รถยนต์จอดเต็มไปเสียทุกลานจอด และร้านรวงขายของกิน ของขวัญ ของที่ระลึกเรียงรายเต็มไปหมด ทั้งที่ปกติแล้วพายัพเป็นมหาวิทยาลัยที่สงบเงียบมากๆ ฉันเห็นข้อดีของการอยู่ฝ่ายพิธีการอย่างหนึ่งคือจะมีลานจอดรถที่วีไอพีมากๆ ให้คณะทำงานที่หน้าตึกเฉลิมพระเกียรติตรงข้ามกับหอสมุด โดย รภป. จะคอยยืนคุมไม่ให้คนอื่นเข้ามาจอดบริเวณนี้และไม่ให้มีการจอดซ้อนคัน (คือจอดขวางท้ายรถโดยปลดเกียร์ว่าง) เลยด้วย ทั้งนี้เพราะโดยปกติฝ่ายพิธีการจะทำงานหนักก่อนฝ่ายอื่นในการซักซ้อมพิธีการให้กับบัณฑิตในวันซ้อม ส่วนในวันจริงจะมีหน้าที่เพียงดูแลเรื่องการตั้งแถว เมื่อบัณฑิตเคลื่อนขบวนเข้าอาคารสายธารธรรมแล้วก็สามารถกลับก่อนได้เลย อันที่จร...

วันนี้ช่วงเช้าพานักศึกษาที่มีผลการเรียนดีสามคนคือ นายวรกร พูลผล (ฟิล์ม) นางสาวเอมมิกา ตรีทเศนทร์ เด่นสินเกษม (เอมมี่) และนางสาวสุนิสา ขุนเดช (อ้อม) ไปเข้าร่วมพิธีรับมอบทุนการศึกษาจากหอการค้าญี่ปุ่น กรุงเทพฯ (Japanese Chamber of Commerce : JCC) ที่ห้องเอื้องไอยเรศ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ ซึ่งมีเพื่อนหนึ่งทัศวรรณเป็นแม่งานในครั้งนี้ หลังจากพิธีมอบทุนเสร็จสิ้นลงเป็นช่วงที่นักศึกษาที่ได้รับทุนเมื่อปีที่แล้วออกมารายงานกิจกรรมที่ทำระหว่างรับทุน โดยนักศึกษาปริญญาโทของศูนย์ญี่ปุ่นศึกษา มช. และนักศึกษาปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยพะเยาที่ไปแลกเปลี่ยนที่ญี่ปุ่น 1 ปีเป็นผู้รายงาน เด็กๆ จาก ม.พะเยา 3 คนรายงานได้น่าสนใจมาก เล่าถึงสิ่งประสบการณ์การเรียนที่ญี่ปุ่น ความลำบากในการปรับตัวเข้ากับวัฒนธรรมที่แตกต่าง ชีวิตขณะเป็นผู้ฝึกงานในโรงแรมที่ญี่ปุ่น ฯลฯ เด็กๆ พูดภาษาญี่ปุ่นได้คล่องมาก ฟังแล้วนึกอยากให้เด็กๆ พายัพของเราเก่งอย่างนี้บ้าง... จะต้องพัฒนานักศึกษายังไงดีนะ แขกผู้มีเกียรติ คณาจารย์และนักศึกษาที่รับทุน นายวรกร พูลผล (ฟิล์ม ปี 2) นางสาวเอมมิกา ตรีทเศนทร์ เด่นสินเ...

ฝนก็ช่างเรื้อรังเสียจริงๆ จนช่วงเย็นที่นักศึกษาต้องจะซ้อมใหญ่ก็ยังตกไม่ขาดสายทำให้ไม่สามารถซ้อมเดินเข้าหอประชุมได้ ทำให้เพียงซ้อมพิธีการในห้องประชุมเท่านั้น... ติดขัดเอาเรื่อง วันนี้ฉันมาปฏิบัติหน้าที่คณะกรรมการฝ่ายพิธีการตามที่ได้รับทราบเมื่อวานนี้ ฉันอยากขอบคุณอาจารย์ในคณะหลายๆ ท่านที่ได้ช่วยปกป้องชื่อเสียงและแนะนำการทำงานให้ โดยเฉพาะ อ.จ้า บุศมาตย์ อ.อุ๋ม ออมบุญและอาจารย์สาขาภาษาอังกฤษอีกหลายๆ ท่านที่นัดให้ฉันไปทำงานพร้อมกัน บอกฉันว่าต้องทำอะไรบ้างและชวนคุยไม่ให้รู้สึกเก้อเขิน อ. จ้าเล่าว่าในการขานชื่อคณะทำงานในวันเริ่มงานวันแรกแล้วไม่มีฉันปรากฏตัว อาจารย์คณะบัญชีที่เป็นแม่งานฝ่ายพิธีการก็บ่นฉันว่าไม่เคยมาเลยตั้งแต่การประชุมเตรียมการ ตอนนั้นอาจารย์คณะมนุษย์ฯ หลายๆ ท่านช่วยกันแก้ต่างให้ว่าฉันจะต้องไม่รู้ตัวแน่ๆ ว่ามีชื่อในคณะกรรมการเพราะฉันเป็นคนมีความรับผิดชอบ ถ้ารู้จะต้องมาแน่ๆ ไม่มีทางที่จะหลบเลี่ยงงาน... อ. จ้าบอกด้วยว่าคนที่พูดแก้ต่างให้อย่างหนักแน่นและดูมีน้ำหนักที่สุดคืออาจารย์ผู้ใหญ่อย่าง อ. ดร. นงนภัส นอกจากนี้ อ. จ้ายังบอกอีกด้วยว่าน่าดีใจที่อาจารย์คณะเราต่างก็มีทัศนคต...

ฉันเพิ่งรู้ข้อดีอีกอย่างหนึ่งของอาชีพอาจารย์มหาวิทยาลัยคือการได้สวมชุดครุยในพิธีประสาทปริญญาบัตรประจำปีในฐานะอาจารย์ ฉันรู้สึกตื่นเต้นมากเพราะตั้งแต่จบปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ก็ไม่เคยได้สวมครุยอีกเลย ตอนจบโทที่ TUFS ก็มีครุย เขาให้แต่งสูทหรือไม่ก็ฮาคามะ และเนื่องจากทางมหาวิทยาลัยพายัพไม่สามารถจัดหาครุยสำหรับอาจารย์ที่จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยต่างๆ จากต่างประเทศให้ได้จึงจัดครุยของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่กับฮู้ดของมหาวิทยาลัยพายัพให้ ครุยของ มช. สีดำกับฮู้ดของพายัพสีฟ้าก็ดูสวยดีแบบเรียบๆ ไม่ฉูดฉาด วันนี้เป็นวันซ้อมใหญ่พิธีประสาทปริญญาบัตร ช่วงเช้าคณาจารย์จะสวมครุยไปร่วมถ่ายภาพหมู่เป็นที่ระลึกกับนักศึกษาในคณะที่อาคารสายธารธรรมซึ่งมีลักษณะเป็นสนามกีฬาในร่มที่เปิดโล่ง ฝนก็เทกระหน่ำลงมาแต่เช้าแต่ตกต่อเนื่องไปตลอดทั้งวัน ทำให้กำหนดการถ่ายภาพที่เริ่มตั้งแต่ประมาณ 7:00 และจะเสร็จสิ้นในเวลาไม่เกิน 11:00 นั้นล่าช้าออกไปกว่าสองชั่วโมง แต่บัณฑิตทุกคนก็อดทนได้เพื่อวันสำคัญวันหนึ่งในชีวิต ฝนก็ช่างเรื้อรังเสียจริงๆ จนช่วงเย็นที่นักศึกษาต้องจะซ้อมใหญ่ก็ยังตกไม่ขาดสายทำให้ไม่สามารถซ้อมเดินเข้า...

สองสามวันก่อนคณบดีแจ้งผ่านไลน์กลุ่มว่าให้งดการเรียนการสอนทุกชั้นเรียนในวันศุกร์ที่ 11 ซึ่งเป็นวันซ้อมใหญ่พิธีประสาทปริญญาบัตร ฉันจึงเลื่อนชั้นเรียนวิชา Business 3 มาสอน 8:00-9:30 วันนี้แทน พอสอนเสร็จกลับมาที่โต๊ะ อ.ต้นก็แจ้งว่าคณะกรรมการฝ่ายพิธีการงานรับปริญญาโทรมาตามตัวฉันในโทษฐานที่เป็นคณะกรรมการฝ่ายพิธีการแต่ไม่ไปช่วยงานเลยโดยที่วันนี้เป็นวันที่ 2 ของการซ้อมแล้ว พอได้ฟังฉันก็ถึงบ้างอึ้งเพราะไม่เคยทราบมาก่อนว่าตัวเลขเป็นคณะกรรมการฝ่ายพิธีการกับเขาด้วย พอเสร็จธุระเรื่องสอนก็รีบตามไปที่สายธารธรรม แต่ ณ เวลานั้นก็ดูเหมือนการซ้อมดำเนินไปอย่างราบรื่นแล้ว ไม่มีงานอะไรให้ฉันทำ จึงสอบถามนัดหมายการทำงานในวันพรุ่งนี้ของฝ่ายพิธีการเพื่อที่จะมาช่วยต่อไป นี่เป็นปัญหาการสื่อสารภายในองค์กรนะ องค์กรควรจะวางระบบการสื่อสารภายในให้รัดกุมกว่านี้ ไม่ควรพึ่งพาการสื่อสารทาง social network มากจนเกินไปเพราะมันมีช่องว่างที่อาจทำให้ผิดพลาดสูง เช่น เราไม่อาจแน่ใจได้ว่าทุกคนจะรับสารด้วยช่องทางนี้ เราไม่อาจแน่ใจได้ว่าผู้ที่รับสารผ่านช่องทางนี้จะอ่านข้อมูล (ซึ่งมีข้อความขยะที่ไม่เกี่ยวข้องกับงาน) ทั้งหมด หรือแม...

ฉันคิดว่าสิ่งผลักดันให้มนุษย์สร้างสรรค์สิ่งที่ยิ่งใหญ่อลังการขึ้นมานั้นมีอยู่สองประการเท่านั้น คือ รักและศรัทธา หรือไม่ก็อำนาจ แต่สิ่งที่สร้างด้วยศรัทธาอันแรงกล้าย่อมงดงามกว่าสิ่งที่สร้างออกมาเพราะหวั่นเกรงอาญาจากผู้มีอำนาจเหนือตน ผู้ไปเยือนอาจรับรู้ได้ถึงกระแสความรู้สึกในทางบวกหรือลบเมื่อเข้าไปใกล้สิ่งหรือสถานที่เหล่านั้นด้วยซ้ำไป วันนี้พาพ่อไปเที่ยววัดบ้านเด่นสะหลีศรีเมืองแกนที่น้องชายเคยพาไปเมื่อเดือนก่อน วัดนี้สร้างขึ้นอย่างประณีตวิจิตรบรรจงแต่ซ่อนตัวอยู่เงียบๆ ในเมืองเล็กๆ ใน อ.แม่แตง ความงดงามของเจดีย์ โบสถ์วิหาร ศาลา... ทุกอาคารสถานที่ของวัดนี้ทำให้ฉันกับพ่อต่างเห็นตรงกันว่า "สวยราวกับสรวงสวรรค์" ยืนชมหมู่เจดีย์เคียงข้างเทวดาราวกับในฝัน

ยามลมหนาวพัดโบกโบยโชยชื่น เหล่าสกุณร้องรื่นรมย์... สามวันก่อนเอาผ้านวมออกมาใช้ห่มนอนแล้ว เวลาไปทำงานช่วงเช้าจะขาดเสื้อคลุมไม่ได้เพราะลมหนาวมาลูบเนื้อแล้ว ปีนี้หนาวเร็วและก็น่าจะนานกว่าปีที่แล้ว ฉันจะไม่ทนอาบน้ำเย็นตอนความหนาวพีคเหมือนเมื่อเดือนมกราอีกแล้ว วันนี้จึงไปรับพ่อไปซื้อเครื่องทำน้ำอุ่นด้วยกัน ช่างจากโฮมโปรจะมาติดตั้งให้ในวันจันทร์ คืนวันจันทร์ฉันจะได้อาบน้ำอุ่นแล้ว

ได้ข่าวมาเมื่ออาทิตย์ที่แล้วว่าจังหวัดเชียงใหม่จะจัดพิธีจุดเทียนถวายความอาลัยที่อุทยานหลวงราชพฤกษ์ คราวนี้ฉันจึงไม่พลาดโอกาสเข้าร่วมงาน ตามกำหนดการพิธีจะเริ่ม 18:39 นาที แต่ฉันไปถึงบริเวณงานตั้งแต่ประมาณบ่ายสามครึ่งหลังจากวนหาที่จอดรถอยู่เป็นชั่วโมงกว่าจะได้ที่จอดใกล้กับเชียงใหม่ไนท์ซาฟารี เวลานั้นประชาชนของพระองค์ก็อยู่ในพื้นที่กันล้นหลามแล้ว ทุกคนมาด้วยจิตใจจงรักภักดีอย่างแท้จริง ฉันมาเดี่ยวจึงเดินลัดเลาะเข้าไปได้ถึงบริเวณลานลาดพระบาทใกล้หอคำหลวง มีเจ้าหน้าที่แนะนำให้เข้าไปอยู่ในวงล้อมของน้องๆ นักศึกษาวิชาทหาร เขาบอกว่าเด็กๆ เหล่านี้มายืนเป็นกรอบอักษรสำหรับการแปรอักษรในคืนนี้ ประชาชนจะต้องเข้าไปยืนในกรอบให้เต็มเพื่อที่เวลาจุดเทียนจะได้เห็นเป็นตัวอักษรเปลวเทียนที่หนาแน่น ส่วนประชาชนที่ไม่ได้เข้าไปอยู่ในกรอบจะต้องดับเทียน ฉันเลยถึงบางอ้อว่าการแปรอักษรโดยมวลชนจำนวนมหาศาลทำอย่างนี้เอง ก่อนที่จะมีการจุดเทียนทุกคนจะช่วยกันร้องเพลงสรรเสริญพระบารมีก่อน จากนั้นขับร้องเพลงพระราชนิพนธ์ "ลมหนาว" และ "ความฝันอันสูงสุด" ร่วมกัน กลั้นน้ำตาไม่อยู่เลย... จนสุดท้ายจึงจุดเทีย...