วันนี้เป็นวันธรรมดาๆ ที่มีเรื่องเล็กๆ ครั้งแรกในชีวิตถึงสองเรื่องด้วยกัน
เรื่องแรกคือฉันมีนามบัตรเป็นของตัวเองเป็นครั้งแรก...
อันที่จริงจะว่าเป็นครั้งแรกที่มีนามบัตรก็ไม่ถูกซะทีเดียวเพราะครั้งหนึ่งตอนไปเป็นล่ามในการแข่งขันโอลิมปิกฝีมือแรงงานที่เยอรมัน กรมพัฒนาฝีมือแรงงานได้จัดพิมพ์นามบัตรให้ทีมงานทุกคนใช้ในช่วงสัปดาห์ที่จัดการแข่งขัน แต่ฉันก็ไม่ได้แลกกับใครซักใบ... แต่นามบัตรของอาจารย์กัลยา แสนใจมูล ที่เพิ่งได้รับวันนี้เป็นนามบัตรหัวมหาวิทยาลัยพายัพที่ฉันสั่งพิมพ์เองเพื่อจะเอาไปแลกเปลี่ยนกับคนที่จะได้รู้จักในงาน International Conference of Cultural Linguistics ครั้งแรกของโลกที่อิตาลีในสัปดาห์หน้า แหม ทำงานบริษัทมานานไม่เคยมีและไม่คิดอยากจะมีแต่คราวนี้พิมพ์เองและตั้งใจใช้จริง อดคิดไม่ได้ว่าตอนใช้นามบัตรครั้งแรกจะรู้สึกยังไงนะ จะเคอะเขินรึเปล่า จะทำอะไรโก๊ะๆ ออกไปไหม
อีกเรื่องหนึ่งคือวิ่งได้ 7 กิโลเมตรเป็นครั้งแรก...
ช่วงนี้ฝนตกตอนเย็นบ่อยจนไม่ได้ออกวิ่งหลายวัน วันไหนหลังเลิกงานแล้วฝนไม่ตกจะต้องไปวิ่งให้ได้อย่าให้พลาด เพราะกลัวว่าถ้าร้างไปหลายวันจะต้องเริ่มนับหนึ่งใหม่ นึกถึงวันแรกที่ตัดสินใจไปวิ่ง ตอนนั้นได้ 500 เมตรก็ถอดใจจะขอยกธงขาวแล้ว ยังดีที่ดึงกำลังใจกลับมาได้และพยายามออกมาวิ่งจนกระทั่งเดี๋ยวนี้ไม่ต้องพยายามเพราะใจอยากวิ่งจริงๆ และวิ่งได้ไกลกว่า 500 เมตรเป็นหลายเท่า หลังจากวิ่งที่ครั้งละ 5 กิโลเมตรมาพักใหญ่จนอยู่ตัวแล้ววันนี้ก็ได้ท้าทายตัวเองไปที่ 7 กิโลเมตรเป็นครั้งแรกและทำสำเร็จโดยใช้เวลา 50 นาที รู้สึกภูมิใจมากที่ตัวเองมีความตั้งใจทำสิ่งนี้อย่างสม่ำเสมอจนมาไกลขนาดนี้ได้ ในชีวิตมีไม่กี่เรื่องที่ฉันตั้งมั่นได้ถึงเพียงนี้... อีกนิดเดียวก็จะถึงเป้าหมาย 10.5 กิโลแล้ว จะต้องทำให้ได้ก่อนลงสนามแข่งจริง
เรื่องแรกคือฉันมีนามบัตรเป็นของตัวเองเป็นครั้งแรก...
อันที่จริงจะว่าเป็นครั้งแรกที่มีนามบัตรก็ไม่ถูกซะทีเดียวเพราะครั้งหนึ่งตอนไปเป็นล่ามในการแข่งขันโอลิมปิกฝีมือแรงงานที่เยอรมัน กรมพัฒนาฝีมือแรงงานได้จัดพิมพ์นามบัตรให้ทีมงานทุกคนใช้ในช่วงสัปดาห์ที่จัดการแข่งขัน แต่ฉันก็ไม่ได้แลกกับใครซักใบ... แต่นามบัตรของอาจารย์กัลยา แสนใจมูล ที่เพิ่งได้รับวันนี้เป็นนามบัตรหัวมหาวิทยาลัยพายัพที่ฉันสั่งพิมพ์เองเพื่อจะเอาไปแลกเปลี่ยนกับคนที่จะได้รู้จักในงาน International Conference of Cultural Linguistics ครั้งแรกของโลกที่อิตาลีในสัปดาห์หน้า แหม ทำงานบริษัทมานานไม่เคยมีและไม่คิดอยากจะมีแต่คราวนี้พิมพ์เองและตั้งใจใช้จริง อดคิดไม่ได้ว่าตอนใช้นามบัตรครั้งแรกจะรู้สึกยังไงนะ จะเคอะเขินรึเปล่า จะทำอะไรโก๊ะๆ ออกไปไหม
อีกเรื่องหนึ่งคือวิ่งได้ 7 กิโลเมตรเป็นครั้งแรก...
ช่วงนี้ฝนตกตอนเย็นบ่อยจนไม่ได้ออกวิ่งหลายวัน วันไหนหลังเลิกงานแล้วฝนไม่ตกจะต้องไปวิ่งให้ได้อย่าให้พลาด เพราะกลัวว่าถ้าร้างไปหลายวันจะต้องเริ่มนับหนึ่งใหม่ นึกถึงวันแรกที่ตัดสินใจไปวิ่ง ตอนนั้นได้ 500 เมตรก็ถอดใจจะขอยกธงขาวแล้ว ยังดีที่ดึงกำลังใจกลับมาได้และพยายามออกมาวิ่งจนกระทั่งเดี๋ยวนี้ไม่ต้องพยายามเพราะใจอยากวิ่งจริงๆ และวิ่งได้ไกลกว่า 500 เมตรเป็นหลายเท่า หลังจากวิ่งที่ครั้งละ 5 กิโลเมตรมาพักใหญ่จนอยู่ตัวแล้ววันนี้ก็ได้ท้าทายตัวเองไปที่ 7 กิโลเมตรเป็นครั้งแรกและทำสำเร็จโดยใช้เวลา 50 นาที รู้สึกภูมิใจมากที่ตัวเองมีความตั้งใจทำสิ่งนี้อย่างสม่ำเสมอจนมาไกลขนาดนี้ได้ ในชีวิตมีไม่กี่เรื่องที่ฉันตั้งมั่นได้ถึงเพียงนี้... อีกนิดเดียวก็จะถึงเป้าหมาย 10.5 กิโลแล้ว จะต้องทำให้ได้ก่อนลงสนามแข่งจริง
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น