อดหลับอดนอนดูรูปการปูกระเบื้องห้องครัว โรงรถของบ้านต่างๆ ในเน็ตมาหลายวัน ในที่สุดวันนี้หลังเลิกงานจึงแวะ “โฮมสุขภัณฑ์” ซึ่งอยู่บนทางผ่านขากลับบ้านพอดี โอ้โห นี่มันอาณาจักรกระเบื้องชัดๆ มีกระเบื้องทุกขนาดหลากลายหลายสีละลานตาจนต้องใช้เวลาเลือกนาน เดินวนดูแล้ววนดูอีกอยู่นั่นแล้ว โดยเฉพาะกระเบื้องปูพื้นที่ไม่ได้หมายมั่นปั้นมือไว้ก่อนว่าจะเอาแบบไหน พนักงานขายก็เร่งชะมัด เหวย บ้านนี้ฉันต้องอยู่ไปจนแก่จะให้ซี้ซั้วได้ไงฟะ! กราฟความตื่นตาตื่นใจตกลงมาหน่อยๆ แต่แล้วเมื่อไปถึงโซนกระเบื้องปูผนัง กราฟตื่นเต้นกลับพุ่งขึ้นมาอีกครั้ง กระเบื้องปูผนังสีเขียวอย่างแจ่ม ฉันเดินตรงไปอย่างไม่ลังเล ชี้แล้วบอกนางว่า “เอาอันนี้” แบบไม่ตรึกตรองอะไรเลยเพราะปักใจไว้แล้วว่ากระเบื้องเหนือเคาน์เตอร์ครัวจะเอาสีเขียวแบบโมเสก สั่งซื้อกระเบื้องแล้ว ภาพดรีมคิทเช่นในจินตนาการของกัลยาก็ยิ่งเด่นชัดขึ้น โอยอยากให้ช่างปูกระเบื้องเร็วๆ จัง เพิ่งจะรู้ กระเบื้องเขาขายกันเป็นตารางเมตร ตารางเมตรนึงจะได้กระเบื้องกี่แผ่นก็ขึ้นอยู่กับขนาดของกระเบื้อง และถ้าเราซื้อเขาจะขายกาวยาแนวกระเบื้องให้ด้วย แล้วกาวยาแนวก็มีให้เลือกหลายสีอีกด้วย
แม้อาการเจ็บจะพอทนได้แต่ใจมันร้อนรนอยากรู้เฉลยของก้อนปริศนาในเต้านมซ้ายเสียเต็มแก่ ในที่สุดจึงตัดสินใจไปหาหมอที่โรงพยาบาลวันนี้เลย คิดสะระตะแล้วก็เลือก รพ.เทพปัญญา เพื่อใช้สิทธิ์ประกันสังคม ไปถึงประมาณสิบโมง พยาบาลจัดแจงซักประวัติแล้วให้พบหมอตรวจโรคทั่วไปก่อน ด้วยความที่เป็นหมอผู้ชายพอแกเห็นประวัติอาการของเราแล้วก็ไม่ตรวจตราอะไรมากมาย ส่งเราไปอัลตร้าซาวด์เลย คงไม่กล้า ( หรือไม่อยาก ) จับนม สว . เพียงชั่วครู่เราก็มานอนผึ่งนมโป๊อยู่บนเตียงในห้องอัลตร้าซาวด์ ผนังด้านปลายเตียงมีจอแสดงผลแบบที่พวกว่าที่คุณพ่อคุณแม่มาดูเพศดูพัฒนาการของลูกน้อยในครรภ์ อืม เพิ่งสำเหนียกว่าอัลตร้าซาวด์ไม่ได้เอาไว้ดูเด็กในท้องอย่างเดียว รออยู่แป๊บนึงหมอก็มาทำอัลตร้าซาวด์ให้ ใช้เครื่องมือคล้ายลูกกลิ้งทาเจลบนเต้าแล้วถูไถไปมา เคราะห์ดีที่เธอเป็นแพทย์หญิง สว.ก็เขินเป็นน่ะ อัลตร้าซาวด์เสร็จก็กลับมาที่ห้องตรวจเพื่อฟังผลกับนายแพทย์คนเดิม ปรากฏ...